Behaviorisme en humanisme zijn twee psychologische perspectieven op menselijk gedrag. De meeste psychologen zijn het erover eens dat geen enkel perspectief honderd procent correct is en dat ze allemaal hun eigen zwakke en sterke punten hebben. Behaviorisme en humanisme zijn twee van dergelijke psychologische perspectieven. Dit artikel is bedoeld om het behaviorisme en het humanisme te vergelijken en te contrasteren.

Behaviorisme benadrukt het belang van waarneembare acties en wetenschappelijke studies en suggereert dat gedrag wordt gevormd door de omgeving. Het humanisme daarentegen legt de nadruk op de studie van de hele persoon en innerlijke gevoelens.

Belangrijkste gebieden die worden gedekt

1. Wat is behaviorisme? - Definitie, klassieke conditionering, operante conditionering 2. Wat is humanisme? - Definitie, kenmerken 3. Wat zijn de overeenkomsten tussen behaviorisme en humanisme? – Overzicht van gemeenschappelijke functies 4. Wat is het verschil tussen behaviorisme en humanisme? – Vergelijking van de belangrijkste verschillen

Sleutelgebieden

Behaviorisme, Humanisme

Wat is behaviorisme?

Behaviorisme is een psychologische benadering die wetenschappelijke en objectieve onderzoeksmethoden gebruikt om de psychologie van mens en dier te analyseren. Deze benadering richt zich op waarneembare acties, d.w.z. gedragingen, van mens en dier. Stimulus en respons zijn een sleutelbegrip in het behaviorisme. Hier zijn stimuli omgevingsfactoren en reacties waarneembaar gedrag. Bovendien bestudeert het behaviorisme waarneembaar stimulus-responsgedrag en benadrukt het dat alle gedragingen worden geleerd door interactie met de omgeving.

Het behaviorisme suggereert ook twee hoofdtypen situaties waarin mensen leren van hun omgeving: klassieke conditionering en operante conditionering.

Klassieke conditionering

Bij klassieke conditionering wordt een neutrale stimulus gekoppeld aan een natuurlijk voorkomende stimulus. Deze neutrale stimulus krijgt uiteindelijk het vermogen om dezelfde reactie op te roepen als de natuurlijk voorkomende stimulus, zelfs zonder de aanwezigheid van een natuurlijk voorkomende stimulus. Kortom, twee prikkels worden aan elkaar gekoppeld om een ​​nieuwe aangeleerde reactie bij een mens of dier teweeg te brengen. We noemen de neutrale stimulus hier de geconditioneerde stimulus, en het aangeleerde gedrag een geconditioneerde respons. Bekijk de volgende afbeelding om dit beter te begrijpen.

Figuur 1: Klassieke conditionering

Operante conditionering

Operante conditionering is een vorm van conditionering waarbij mensen of dieren een gedrag leren door het te associëren met de gevolgen ervan. Hier vindt leren plaats door middel van versterkingen en straffen.

Figuur 2: Operante conditionering

Zoals duidelijk is uit het bovenstaande diagram, is de kans groter dat het gedrag in de toekomst opnieuw optreedt wanneer een gewenst resultaat op een actie volgt. Evenzo is het minder waarschijnlijk dat reacties gevolgd door negatieve uitkomsten in de toekomst worden herhaald.

Wat is humanisme?

Humanisme of humanistische psychologie is een psychologische benadering die de nadruk legt op de studie van het hele individu en gedrag dat verband houdt met de innerlijke gevoelens en het zelfbeeld van een individu. Dit perspectief is gebaseerd op het idee dat elke persoon uniek is en de vrije wil heeft om zijn of haar leven op elk moment te veranderen. Bovendien kwam het humanisme in de jaren zestig op de voorgrond als reactie op de beperkingen van Freuds psychoanalytische theorie en het behaviorisme.

Volgens dit perspectief is de mens verantwoordelijk voor zijn eigen geluk en welzijn. Ze hebben het aangeboren vermogen tot zelfverwezenlijking, wat hun unieke verlangen is om het hoogste potentieel als mens te bereiken. Bovendien geloven humanismen dat mensen van nature goed zijn en dat hun afwijkingen van deze natuurlijke neiging resulteren in mentale en sociale problemen. Bovendien analyseren humanistische psychologen menselijk gedrag door de ogen van de waarnemer, maar ook door de ogen van de persoon die wordt geanalyseerd. Dit is een bijzonder kenmerk van het humanisme.

In tegenstelling tot andere psychologische benaderingen, benadrukte de humanistische benadering dat mensen anders zijn dan dieren omdat ze in staat zijn tot denken, redeneren en taal. Het humanisme verwerpt ook een rigoureuze wetenschappelijke benadering van de psychologie, omdat het niet het vermogen heeft om het belang van bewuste ervaringen te vatten. Het vertrouwde op kwalitatieve onderzoeksmethoden zoals open vragenlijsten, individuele observaties, ongestructureerde interviews, enz.

Overeenkomsten tussen behaviorisme en humanisme

Verschil tussen behaviorisme en humanisme

Definitie

Behaviorisme is een psychologische benadering die wetenschappelijke en objectieve onderzoeksmethoden gebruikt om de psychologie van mens en dier te analyseren. Tegelijkertijd is humanisme een psychologische benadering die de nadruk legt op de studie van het hele individu en gedrag dat verband houdt met de innerlijke gevoelens en het zelfbeeld van het individu.

Focus

Behaviorisme richt zich op waarneembare acties, d.w.z. gedrag, terwijl humanisme zich richt op de mens als geheel, inclusief innerlijke gevoelens en mentale processen.

Basis

Bovendien stelt het behaviorisme dat gedrag het resultaat is van een stimulus en wordt bepaald door de omgeving van het individu. Het humanisme stelt daarentegen dat elke persoon uniek is en de vrije wil heeft om zijn of haar leven op elk moment te veranderen.

Dieren

Gedragsdeskundigen gebruikten dieren om theorieën zoals klassieke conditionering en operante conditionering te bewijzen en suggereerden dat dit type conditionering ook van toepassing is op mensen. Humanisten geloofden echter dat mensen heel anders zijn dan dieren omdat ze in staat zijn tot denken en redeneren.

studies

Conclusie

Kortom, behaviorisme is een psychologische benadering die het belang van waarneembare acties en wetenschappelijke studies benadrukt en suggereert dat de omgeving gedrag vormt. De humanistische benadering daarentegen legt de nadruk op de studie van de hele persoon en innerlijke gevoelens. Wanneer we beahviorisme en humanisme vergelijken en contrasteren, kunnen we vaststellen dat deze twee perspectieven meer verschillen dan overeenkomsten hebben.

Verwijzing:

1. Mcleod, Saul. "Psychologische perspectieven." Simply Psychology, 1 januari 1970, hier beschikbaar.

Afbeelding met dank aan:

1. "Klassiek conditioneringsdiagram" door Salehi.s - Eigen werk (CC BY-SA 4.0) via Commons Wikimedia2. "Operant conditioneringsdiagram" door Curtis Neveu - ik gebruikte Adobe illustrator (CC BY-SA 3.0) via Commons Wikimedia