Belangrijkste verschil - toelating en bekentenis

Toelating en bekentenis zijn twee zeer belangrijke woorden in de juridische context. Beide woorden verwijzen naar de erkenning van de waarheid van iets. Toelating is echter een verklaring van een persoon die iets als waarheid erkent, terwijl bekentenis een verklaring is waarin wordt erkend dat iemand zich schuldig heeft gemaakt aan een misdrijf. De grootste verschil tussen toelating en bekentenis is dat: erkenning is een verklaring die de waarheid van iets erkent terwijl bekentenis is een formele erkenning dat iemand zich schuldig heeft gemaakt aan een misdrijf. Door deze definitie kunnen we samenvatten dat alle bekentenissen bekentenissen zijn, maar niet alle bekentenissen zijn bekentenissen.

Wat is een toelating?

Toelating is een algemene verklaring die de waarheid van iets erkent. Toelating hoeft niet per se een schuldbekentenis te zijn. Stel je bijvoorbeeld een situatie voor waarin een verdachte van een misdrijf aanbiedt het slachtoffer schadeloos te stellen. In juridische context wordt dit niet gezien als een bekentenis, maar als een bekentenis. De wettelijke definitie van toelating is "een vrijwillige erkenning door een partij bij een rechtszaak of in een strafrechtelijke vervolging dat bepaalde feiten die niet in overeenstemming zijn met de beweringen van de partij in de controverse waar zijn."

In het algemeen kan een persoon een bekentenis maken over zijn gevoelens, zijn kennis of andere feiten. Iemand kan bijvoorbeeld toegeven dat hij niet erg goed is in een bepaald onderwerp. Hier verwijst toelating naar het simpelweg erkennen of accepteren van iets als waar.

Wat is een bekentenis?

Een bekentenis is een formele verklaring dat iemand zich schuldig heeft gemaakt aan een misdrijf. De wettelijke definitie van de term is "een verklaring waarmee een persoon zijn of haar schuld bij het plegen van een misdrijf erkent." Hier aanvaardt de verdachte de persoonlijke verantwoordelijkheid voor het plegen van een misdrijf. Dit is het grote verschil tussen toelating en bekentenis. In Legalese wordt bekentenis altijd geassocieerd met strafzaken en worden bekentenissen afgelegd door de beschuldigde, niet door andere partijen.

Bovendien wordt dit woord ook in algemene zin gebruikt. De betekenis van het woord verandert echter niet veel in dit gebruik. Iemand bekent wanneer hij ergens schuldig aan is, of het nu een misdaad is of een immorele daad zoals overspel of dronkenschap. Bekentenissen worden vaak geassocieerd met gevoelens als schaamte en schaamte.

Verschil tussen toelating en bekentenis

Definitie

Bekentenis is een formele verklaring dat iemand zich schuldig heeft gemaakt aan een misdrijf.

Erkenning is een verklaring die de waarheid van iets erkent

Erkenning

Alle bekentenissen kunnen worden erkend als toelatingen.

Alle opnames zijn geen bekentenissen.

Persoon

EEN bekentenis moet worden gedaan door de verdachte.

Een erkenning kan worden gemaakt door een van de partijen in de civiele procedure.

Type zaak

Bekentenis wordt gebruikt in strafzaken.

Erkenning wordt gebruikt in burgerlijke zaken.

Verwijzing:

erkenning. (n.d.) West's Encyclopedia of American Law, editie 2. (2008).

bekentenis. (n.d.) West's Encyclopedia of American Law, editie 2. (2008).

Afbeelding met dank aan:

"Man die hun zonden belijdt" door The Photographer - Eigen werk. (CC0) via Wikimedia Commons

"Getuige van beschuldiging" door Eric Chan uit Palo Alto, Verenigde Staten - Bijgesneden uit het origineel, "volg alstublieft in stilte terwijl ik hardop lees". (CC BY 2.0) via Wikimedia Commons