Belangrijkste verschil - Adenine versus Guanine

Adenine en guanine zijn twee soorten stikstofbasen in nucleïnezuren. DNA en RNA zijn de nucleïnezuren die in de cel worden gevonden. Nucleïnezuren bestaan ​​uit drie hoofdcomponenten: een pentosesuiker, een stikstofbase en een fosfaatgroep. In nucleïnezuren zijn vijf soorten stikstofbasen te vinden. Dit zijn adenine, guanine, cytosine, thymine en uracil. Zowel adenine als guanine zijn purines. Cytosine, thymine en uracil zijn pyrimidines. De grootste verschil tussen adenine en guanine is dat: adenine bevat een aminegroep op C-6 en een extra dubbele binding tussen N-1 en C-6 in de pyrimidinering terwijl guanine bevat een aminegroep op C-2 en een carbonylgroep op C-6 in zijn pyrimidinering.

Dit artikel legt uit,

1. Wat is adenine? - Definitie, structuur, Kenmerken 2. Wat is Guanine? - Definitie, structuur, Kenmerken 3. Wat is het verschil tussen Adenine en Guanine?

Wat is Adenine?

Adenine is een van de twee purines die in nucleïnezuren worden aangetroffen. Het is gehecht aan het 1′-koolstofatoom van de pentosesuiker, ribose in RNA en deoxyribose in DNA, in zijn negende atoom, dat een stikstof is, en vormt een glycosidische binding. De functionele groep die aanwezig is in adenine is een aminegroep. In DNA, de pyrimidinebase, vormt thymine een complementair basenpaar met adenine. In RNA vormt uracil, dat ook een pyrimidinebase is, een complementair basenpaar met adenine. Gewoonlijk vormt adenine twee waterstofbruggen met zijn complementaire nucleotide, ofwel thymine of uracil. De complementaire basenparing vindt plaats via waterstofbinding tussen de twee stikstofbasen, wat bijdraagt ​​aan de stabiliteit van de nucleïnezuurstructuur. Adenine wordt getoond in figuur 1.

Figuur 1: Adenine

Adenine wordt gesynthetiseerd in de lever. Het is afgeleid van inosinemonofosfaat (IMP). De synthese van adenine vereist foliumzuur. Adenosinetrifosfaat (ATP) is de meest voorkomende chemische energiebron, die de cellulaire processen stimuleert. ATP bevat twee hoogenergetische fosfaten. De cofactoren, nicotinamide-adenine-dinucleotide (NAD) en flavine-adenine-dinucleotide (FAD) samen met ATP zijn betrokken bij de cellulaire ademhaling als dragers van energie van de ene reactie naar de andere.

Wat is Guanine?

Guanine is de andere purine, die voorkomt in nucleïnezuren. Het is ook gehecht aan de 1'koolstof van de twee soorten pentosesuikers via een glycosidische binding. Er zijn twee functionele groepen aanwezig in Guanine: een aminegroep op C-2 en een carbonylgroep op C-6. In zowel DNA als RNA vormt guanine complementaire basenparen met het pyrimidine, cytosine. Tussen guanine en cytosine worden drie waterstofbruggen gevormd.

Figuur 2: Guanine

Guanine wordt ook gesynthetiseerd via IMP tijdens de de novo synthese van purinebasen. Net als ATP dient guanine als energiebron bij zowel eiwitsynthese als gluconeogenese. GTP speelt een vitale rol bij signaaltransductie als tweede boodschapper. Guanine-tautomerisatie is de uitwisseling van guanine tussen de keto- en enolfunctionaliteit door intermoleculaire protonoverdracht. Guanine tautomerisatie wordt getoond in figuur 3.

Figuur 3: Guanine-tautomerisatie

Verschil tussen adenine en guanine

Complementaire basenparing

Adenine: Adenine vormt complementaire basenparen met thymine in DNA en uracil in RNA.

Guanine: Guanine vormt complementaire basenparen met cytosine in zowel DNA als RNA.

Functionele groepen

Adenine: Adenine bevat een aminegroep op C-6 in zijn pyrimidinering.

Guanine: Guanine bevat een aminegroep op C-2 en een carbonylgroep op C-6 in zijn pyrimidinering.

Formule

Adenine: Molecuulformule van adenine is C₅H₅N₅.

Guanine: Molecuulformule van guanine is C₅H₅N₅O.

Moleculaire massa

Adenine: De molecuulmassa van adenine is 135,13 g/mol.

Guanine: De molecuulmassa van guanine is 151,13 g/mol.

Oplosbaarheid in water

Adenine: De oplosbaarheid in water is 0,103 g/100 ml.

Guanine: Guanine is onoplosbaar in water.

Andere functies

Adenine: ATP, NAD en FAD dienen als energiedragers.

Guanine: GTP fungeert als een tweede boodschapper.

Conclusie

Adenine en guanine zijn purines die bestaan ​​uit twee ringen van stikstof- en koolstofatomen. De twee ringen worden gevormd door een zesledige pyrimidinering die versmelt met een vijfledige imidazoolring. De twee ringen zijn samengesmolten en vormen een enkele, platte structuur. Zowel adenine als guanine worden gevormd uit dezelfde voorloper, IMP. IMP wordt gesynthetiseerd uit suikers en aminozuren in een reeks stappen in de de novo synthese. De smeltpunten van zowel adenine als guanine zijn hetzelfde, namelijk 360 °C. Ze verschillen van de functionele groepen, die aan de purinekern van elk molecuul zijn bevestigd.

Referentie:1. Fort, Ray. "Structuur en eigenschappen van purines en pyrimidinen." Purines en pyrimidines. n.p., n.d. Web. 14 mei 2017.. 2. "Structurele biochemie / nucleïnezuur / stikstofbasen / purines / adenine." Wikibooks, open boeken voor een open wereld. n.p., n.d. Web. 14 mei 2017.. 3. "Structurele biochemie / nucleïnezuur / stikstofbasen / purines / guanine." Wikibooks, open boeken voor een open wereld. n.p., n.d. Web. 14 mei 2017..

Afbeelding Hoffelijkheid:1. "Adenine genummerd" door Adeaminase - Eigen werk (CC BY-SA 3.0) via Commons Wikimedia2. "Guanine" door chronoxphya (CC BY 2.0) via Flickr3. "Guanine" door Mrbean427 - guanine tautaumerisatie (CC BY-SA 3.0) via Commons Wikimedia