Belangrijkste verschil - Aristoteles versus Shakespeareaanse tragedie

Aristotelische tragedie en Shakespeare-tragedie zijn twee van de belangrijkste vormen van tragedies wanneer we de evolutie van tragedies bestuderen. Hoewel Shakespeare-tragedies zijn beïnvloed door Aristoteles' concepten van tragedie, kunnen er enkele verschillen tussen de twee worden opgemerkt. Het belangrijkste verschil tussen de tragedie van Aristoteles en Shakespeare is de eenheid van plot; Aristotelische tragedie bestaat uit een enkele centrale plot, terwijl Shakespeare-tragedie uit verschillende met elkaar verweven subplots bestaat.

Dit artikel onderzoekt,

1. Wat is een Aristoteles-tragedie - Kenmerken, kenmerken en elementen?

2. Wat is een Shakespeare-tragedie - kenmerken, kenmerken en elementen?

3. Verschil tussen Aristoteles en Shakespeare-tragedie - Vergelijking van kenmerken, kenmerken en elementen

Wat is een Aristoteles-tragedie?

Aristoteles' Poëtica is het vroegst overgebleven werk van de dramatische theorie, en dit werk is een goede bron om Aristoteles' opvattingen over tragedie te onderzoeken. Volgens Aristoteles wordt een tragedie gekenmerkt door ernst. Het vertegenwoordigt of imiteert de werkelijkheid. Het is dus een imitatie van actie en leven, van geluk en ellende.

Aristoteles beschrijft zes hoofdelementen van een tragedie: plot, karakter, dictie, gedachte, spektakel (scenisch effect) en liedcompositie. De plot werd beschouwd als de belangrijkste van deze elementen.

De plot moet een compleet geheel zijn met een duidelijk begin, midden en einde. De plot vereist ook één centraal thema waar alle elementen logisch met elkaar verbonden zijn.

De plot van een tragedie draait meestal rond een beroemde en welvarende held die geconfronteerd wordt met een fortuin, vooral vanwege zijn eigen tragische fout. De plot bestaat uit twee hoofdelementen: omkering en herkenning. Omkering vindt plaats wanneer een situatie zich in de ene richting lijkt te ontwikkelen en vervolgens plotseling in een andere richting omslaat. Oedipus' onderzoek naar de moord op Laius is hiervan een voorbeeld. Erkenning is het punt waarop de hoofdpersoon de waarheid van de situatie leert kennen of tot een besef komt over zichzelf of een ander personage.

Volgens Aristoteles is het doel van tragedie het creëren van catharsis - het creëren van gevoelens van medelijden en angst bij de toeschouwers om hen van deze emoties te zuiveren en ervoor te zorgen dat ze het theater met een gereinigd en verheven gevoel verlaten. Er is een gevoel van volledigheid in Aristotelische tragedies.

Oedipus is een voorbeeld van Aristotelische tragedie.

Wat is een Shakespeare-tragedie?

Shakespeare tragedies werden ook beïnvloed door Griekse tragedies. Er kunnen enkele overeenkomsten worden opgemerkt tussen de tragedie van Aristoteles en Shakespeare. Shakespeare tragedies hebben ook een beroemde of welvarende held die een ommekeer van fortuin ervaart als gevolg van een tragische fout. Macbeth, King Lear, Hamlet, Othello, Antony en Cleopatra zijn enkele van Shakespeares beroemde tragedies.

Er kunnen echter ook enkele verschillen worden opgemerkt tussen de tragedies van Aristoteles en Shakespeare. Shakespeare tragedies volgen niet de eenheid van plot; Shakespeare heeft veel subplots in het stuk verweven om de plot ingewikkelder en realistischer te maken. De hoofdrolspelers in Shakespeare-tragedies worden meestal geconfronteerd met een tragische dood, niet alleen een omkering van het fortuin. Bovendien verwerven deze protagonisten geen zelfkennis of herkennen ze hun stroom niet zoals protagonisten in aristotelische tragedies.

De opname van komische scènes is een ander verschil tussen de tragedies van Aristoteles en Shakespeare. Aristotelische tragedies hadden meestal een refrein dat de scènes vertelde die zich buiten het toneel afspeelden en ze boden ook verlichting voor de toeschouwers. In Shakespeare-tragedies wordt het refrein vervangen door komische scènes zoals de portiersscène in Macbeth.

King Lear is een voorbeeld van een Shakespeare-tragedie.

Verschil tussen Aristoteles en Shakespeare-tragedie

Verhaal

Aristotelische tragedie: Aristotelische tragedie heeft één centraal plot.

Shakespeare-tragedie: Shakespeare tragedie heeft verschillende subplots.

Einde

Aristotelische tragedie: De hoofdpersoon werd geconfronteerd met de dood of omkering van fortuin.

Shakespeare-tragedie: Hoofdpersonen worden vaak geconfronteerd met een tragische dood.

Refrein

Aristotelische tragedie: Aristotelische tragedie had een refrein.

Shakespeare-tragedie: De tragedie van Shakespeare heeft het refrein vervangen door een komische scène.

Herkenning

Aristotelische tragedie: De hoofdpersoon leert de waarheid van de situatie kennen of komt tot een besef over zichzelf.

Shakespeare-tragedie: De hoofdpersoon verwerft niet altijd een zelfkennis.

Afbeelding met dank aan:

"Bénigne Gagneraux, de blinde Oedipus die zijn kinderen bij de goden beveelt" door Bénigne Gagneraux - Nationalmuseum, Stockholm (Public Domain) via Commons Wikimedia

"Cordelia-in-the-Court-of-King-Lear-1873-Sir-John-Gilbert" door John Gilbert - Bridgeman Art-bibliotheek (schilderij in Towneley Hall Art Gallery and Museum) (Public Domain) via Commons Wikimedia