De grootste verschil tussen gedrags- en cognitieve leertheorieën is dat: gedragsleertheorie richt zich alleen op extern waarneembaar gedrag, terwijl cognitieve leertheorie zich richt op interne mentale processen.

Behaviorisme en cognitivisme zijn twee theorieën die het leerproces van mensen verklaren. De gedragsbenadering werd in het begin van de twintigste eeuw ontwikkeld door John B. Watson en B.F. Skinner, terwijl de cognitieve ontwikkelingstheorie door Jean Piaget werd ontwikkeld als reactie op het behaviorisme. Gedragsbenadering richt zich op gedrag, terwijl cognitieve benadering zich richt op cognitieve processen zoals geheugen en besluitvorming.

Gedragsleertheorie, cognitieve leertheorie

Wat is gedragsleertheorie?

Gedragsleertheorie is een leertheorie die zich richt op waarneembaar gedrag en elke onafhankelijke mentale activiteit uitsluit. Volgens deze theorie vindt leren pas plaats als we de resultaten kunnen zien. Dit komt omdat behavioristen geïnteresseerd zijn in het zien van een gedragsverandering. Bovendien, het verwerven van nieuw gedrag op basis van omgevingsomstandigheden.

Stimulus en respons zijn een sleutelbegrip in de behavioristische leertheorie. In feite is dit vergelijkbaar met oorzaak en gevolg. Stimuli zijn de dingen die reacties uitlokken, terwijl reacties de reactie op stimuli zijn. Als je de leerlingen de juiste prikkel geeft, zullen ze je de reactie geven die ze willen. Dit geeft geboorte aan het idee van beloningen en straffen. Als een leerling bijvoorbeeld al zijn huiswerk goed heeft gemaakt, zal de leraar hem belonen door hem te prijzen. Evenzo, als een leerling zijn huiswerk niet heeft gedaan, zal de leraar hem straffen om ervoor te zorgen dat hij dit gedrag niet herhaalt.

Verder zijn er twee hoofdtypen van behaviorisme als klassieke conditionering en gedrags- of operante conditionering. Klassieke conditionering houdt zich bezig met onvrijwillige reacties of natuurlijke reflexen op stimuli. De irrationele angsten of angsten van een student, zoals angst voor spreken in het openbaar, zijn een voorbeeld. Operante conditionering daarentegen vindt plaats wanneer een reactie op een stimulus wordt versterkt. Hier, als een bepaalde reactie op een stimulus wordt beloond, is de kans groter dat die reactie wordt herhaald. Als het wordt bestraft, zal het waarschijnlijk niet worden herhaald. In het volgende diagram wordt dit concept in detail uitgelegd.

Figuur 1: Operante conditionering

Beperkingen van gedragstheorie

Wat is cognitieve leertheorie

Cognitieve leertheorie is een brede theorie die uitlegt hoe de geest van mensen werkt terwijl ze leren. Deze theorie richt zich op hoe het menselijk brein informatie verwerkt en hoe leren plaatsvindt door de interne verwerking van informatie. Deze theorie wordt toegeschreven aan Jean Piaget, een onderwijspsycholoog die geloofde dat leerlingen actief kennis construeren op basis van hun bestaande cognitieve structuren. Bovendien is dit cognitieve leren gebaseerd op individuen die input cognitief verwerken om tot gedrag te leiden. Er zijn verschillende elementen in mentale processen zoals organiseren, interpreteren, categoriseren, aandacht, generalisaties vormen, etc.

We kunnen de cognitieve leertheorie verder indelen in twee groepen: cognitieve gedragstheorie (CGT) en sociale cognitieve theorie (SCT). CGT richt zich op de rol van cognitie in het gedragspatroon van individuen. SCT beschrijft de invloed van individuele ervaringen, de acties van anderen en omgevingsfactoren op individueel gedrag. Bovendien zijn er drie hoofdvariabelen in SCT: gedragsfactoren, omgevingsfactoren (extrinsieke factoren) en persoonlijke factoren (intrinsieke factoren). Deze drie variabelen hangen met elkaar samen, waardoor leren optreedt.

Verschil tussen gedrags- en cognitieve leertheorieën

Definitie

Gedragsleertheorie is een leertheorie die zich richt op waarneembaar gedrag en elke onafhankelijke mentale activiteit uitsluit. Cognitieve leertheorie daarentegen is een brede leertheorie die uitlegt hoe de geest van mensen werkt terwijl ze leren.

Baseren

Focus

Gedragsleertheorie richt zich op waarneembaar gedrag, terwijl cognitief leren zich richt op mentale activiteiten en processen.

Belangrijkste bijdragers

J. B. Watson en B. F. Skinner leveren de belangrijkste bijdrage aan de behavioristische leertheorie, terwijl Jean Paget de belangrijkste bijdrage levert aan de cognitieve leertheorie.

Conclusie

Kort gezegd, gedragsleertheorie is een leertheorie die zich richt op waarneembaar gedrag en elke onafhankelijke mentale activiteit uitsluit. Cognitieve leertheorie daarentegen is een brede leertheorie die uitlegt hoe de geest van mensen werkt terwijl ze leren. Het belangrijkste verschil tussen gedrags- en cognitieve leertheorie is dat de eerste zich richt op waarneembaar gedrag, terwijl de laatste zich richt op mentale activiteiten en processen.

Verwijzing:

1. Drew, Chris. "Gedrag - Skinner's Education Learning Theory (2020)." Nuttige professor, 9 februari 2020, hier beschikbaar.2. "Cognitieve leertheorie." EdApp Microlearning Blog, 19 maart 2020, hier beschikbaar.

Afbeelding met dank aan:

1. "Operant conditioneringsdiagram rev" door Box73 (opnieuw gemaakt en geconverteerd naar svg) en Curtis Neveu (bron) - Dit bestand is een recreatie van dit diagram (CC BY 3.0) via Commons Wikimedia2. "Neuronale activiteit DARPA" - met dank aan Massachusetts General Hospital en Draper Labs - (Public Domain) via Commons Wikimedia