Belangrijkste verschil - bietsuiker versus rietsuiker

Suikerproductie en -handel hebben de vooruitgang van de menselijke oudheid op veel verschillende manieren veranderd, wat heeft geleid tot de ontwikkeling van koloniën en invloed heeft gehad op de etnische ordening en politieke structuur van de wereld. In 2011 werd wereldwijd 168 miljoen ton suiker geproduceerd. De gemiddelde persoon consumeert ongeveer 25 kilogram suiker per jaar, wat gelijk staat aan meer dan 260 voedselcalorieën per persoon, per dag. Suikers vinden hun oorsprong in de weefsels van bijna alle planten. Ze zijn echter in zeer hoge concentraties aanwezig, voornamelijk in suikerriet en suikerbieten. Dus, rietsuiker verwijst naar de suiker die is afgeleid van suikerriet, terwijl bietsuiker verwijst naar de suiker die is afgeleid van suikerbiet. Dit is de grootste verschil tussen bietsuiker en rietsuiker. Suikerriet behoort tot het geslacht Saccharum dat is geteeld in tropische klimaten in Zuid-Azië en Zuidoost-Azië. Suikerbiet (Beta vulgaris), wordt in koelere klimaten als wortelgewas verbouwd en vormt in de 19e eeuw een hoofdbasis van suiker. Het doel van dit artikel is om het verschil tussen suiker en rietsuiker te benadrukken.

Wat is bietsuiker?

Bietensuiker staat bekend als suiker die is afgeleid van suikerbieten. Suikerbietwortel (Beta vulgaris) bevat een hoge concentratie sucrose en wordt daarom voornamelijk commercieel geteeld voor de productie van bietsuiker. Frankrijk, de Verenigde Staten, Duitsland, Rusland en Turkije zijn de grootste suikerbietenproducenten ter wereld. Normaal gesproken dragen suikerbieten bij aan 20% van de suikerproductie in de wereld. De suikerbiet heeft een spitse, witte, vlezige penwortel met een platte kroon. In tegenstelling tot suikerriet wordt het volledig in de gematigde zone verbouwd. Het gemiddelde gewicht van suikerbieten ligt rond de 1 kg. Het blad van suikerbieten heeft een schitterende groene kleur en wordt ongeveer 35 cm hoog.

Wat is rietsuiker?

Suikerriet groeit in de warme gematigde tot tropische landen van Zuid-Azië, Melanesië. Het wordt voornamelijk gebruikt voor de productie van rietsuiker. Suikerriet is 's werelds grootste gewas naar productiehoeveelheid, en Brazilië is de grootste producent van suikerriet ter wereld. De volgende grote suikerrietproducenten zijn India, China, Thailand, Pakistan en Mexico. De vraag naar kristalsuiker is de belangrijkste drijvende kracht achter de suikerrietlandbouw en is goed voor 80% van de suikerproductie in de wereld. Dit gewas wordt voornamelijk geteeld in de tropische en subtropische gebieden in de wereld. Rietsuiker wordt niet alleen verbouwd voor de suikerproductie, maar ook voor de productie van falernum, melasse, rum, cachaça, bagasse en ethanol. Ook worden in sommige gebieden suikerrietstengels gebruikt om hokken, matten, schermen en riet te produceren.

Verschil tussen bietsuiker en rietsuiker

Bietsuiker en rietsuiker hebben wezenlijk verschillende sensorische eigenschappen en toepassingen. Deze verschillen kunnen zijn,

Wetenschappelijke naam

Bietensuiker is afgeleid van suikerbiet – Beta vulgaris

Rietsuiker is afgeleid van suikerriet – Saccharum officinarum

Plantbeschrijving

De suikerbiet is een penwortel en heeft een kegelvormige, witte, vlezige wortel met een platte kroon en een bladrozet. Hoewel suiker wordt gesynthetiseerd door fotosynthese in de bladeren en vervolgens wordt opgeslagen in de wortel. Het gemiddelde gewicht van suikerbieten ligt rond de 0,5 tot 1 kg.

Suikerstok is een tropisch hoog overblijvend echt gras dat behoort tot de grasfamilie Poaceae, het geslacht Saccharum en de stam Andropogoneae. Het heeft stevig verbonden vezelige stengels die rijk zijn aan de sucrosesuiker die zich verzamelt in de stengelinterodiën. De plant wordt twee tot zes meter hoog.

Fotosynthese

De suikerbiet genereert suiker via C3-fotosynthese

Suikerstok is een van de meest efficiënte fotosynthesemechanismen. Het suikerriet genereert suiker via C4-fotosynthese en het is een C4-plant.

Suikeropslaggedeelte

In Bietensuiker, de penwortel bevat een hoge concentratie sucrose

In Rietsuiker, Stout verbonden vezelige stengels zijn rijk aan de suiker sucrose, die zich ophoopt in de stengel internodiën

Chemische samenstelling

De wortel van de suikerbiet bestaat uit 75% water, 20% suiker en 5% vezels.

een volwassen suikerstok stengel omvat klassiek 11-16% vezels, 12-16% oplosbare suikers, 2-3% niet-suikers en 63-73% water.

Klimatologische vereisten

Suikerbieten volledig groeien in de gematigde zone

Suikerstok groeit volledig in de tropische en subtropische zones

Rassen

Beta vulgaris is de belangrijkste bietensuiker producerende variëteit, maar andere cultivars, zoals de zeebiet (Beta vulgaris maritima), rode biet en snijbiet, kunnen een lage hoeveelheid suiker bevatten.

Er zijn 3 grote variëteiten van suikerstok; Saccharum barberi van oorsprong uit India en edule en S. officinarum van oorsprong uit Nieuw-Guinea

Topproducenten

Top 5 bietensuiker producenten in de wereld zijn Frankrijk, de Verenigde Staten, Duitsland, Rusland en Turkije

Suikerstok is 's werelds grootste gewas naar productiehoeveelheid. Top 5 rietsuikerproducenten in de wereld zijn Brazilië, India, China, Thailand, Pakistan en Mexico.

Percentage bijdrage voor suikerproductie

Suikerbieten goed voor 20% van de geproduceerde suiker

Suikerstok is goed voor 80% van de geproduceerde suiker

Verwerken

Bietensuiker: Na de oogst worden de bieten naar een fabriek vervoerd. Elke partij wordt gewogen en een bietenmonster wordt gecontroleerd op beschadigingen en onzuiverheden. Vervolgens wordt de biet naar een centraal kanaal gebracht waar het wordt gereinigd richting de verwerkingsfabriek. In de verwerkingsfabriek worden de bieten mechanisch in dunne reepjes gesneden en doorgegeven aan een machine die een diffusor wordt genoemd om het suikergehalte in een wateroplossing te extraheren. Vervolgens worden onzuiverheden uit onbewerkt sap verwijderd door het proces van carbonatatie voordat het kristalliseert. Het rauwe sap wordt geconcentreerd door verdamping om een ​​dik en dicht sap te maken. Dan vormt dik sap de kristallisatoren. Opgewerkte suiker wordt erin vloeibaar gemaakt en de daaropvolgende siroop staat bekend als moederloog. De moederloog wordt geconcentreerd door koken onder vacuüm in grote vaten en verkregen met fijne suikerkristallen.

Rietsuiker: Na de oogst wordt de rietlading naar een fabriek getransporteerd. Elke batch wordt gewogen en een monster wordt gecontroleerd op beschadigingen en onzuiverheden. In de verwerkingsfabriek worden de rietstengels mechanisch in dunne reepjes gesneden en doorgegeven aan een machine die een diffusor wordt genoemd om het suikergehalte in een wateroplossing te extraheren. Vervolgens worden onzuiverheden uit onbewerkt sap verwijderd door het proces van carbonatatie voordat het kristalliseert. Suikerkristallen verschijnen in witte kleur tijdens het kristallisatieproces. Zwaveldioxide wordt gebruikt om de vorming van kleuropwekkende moleculen te remmen en om de suikersappen tijdens het verdampen te stabiliseren. Om kristalsuiker te produceren, moet suiker worden gedroogd door ze te verwarmen in een droogmolen en vervolgens enkele dagen door koele lucht te blazen.

Alternatief gebruik

Suikerbiet is primaire waarde als een cash crop. De pulp is een bijproduct van het suikerbietengewas dat onoplosbaar is in water en voornamelijk bestaat uit cellulose, hemicellulose, lignine en pectine. Het wordt gebruikt als veevoer.

Behalve suiker worden falernum, melasse, rum, cachaça, bagasse en ethanol geproduceerd door suikerstok. De jonge niet-uitgezette bloeiwijze van sommige suikerrietsoorten wordt rauw, gestoomd of geroosterd gegeten.

Kortom, geraffineerde suiker kan worden geproduceerd uit suikerriet of suikerbieten. Hoewel ze qua voedingswaarde gelijk zijn, is het raffinageproces anders. Daarnaast hebben ze elk iets andere zintuiglijke en fysieke eigenschappen. De bietsuiker is echter niet altijd gemakkelijk te onderscheiden van rietsuiker.

Referenties

Magnuson, Torsten A. (1918). Geschiedenis van de bietsuikerindustrie in Californië. Jaarlijkse publicatie van de Historical Society of Southern California 11: 68-79.

Peter Griffee (2000). Sacharum officinarum. Voedsel- en Landbouworganisatie van de Verenigde Naties.

Poggi, E. Muriel (1930). De Duitse suikerbietenindustrie. Economische geografie. 2 6: 81-93.

Taussig, FW (1912). Bietensuiker en het tarief. The Quarterly Journal of Economics. 2 26: 189-214.

Walton Lai (1993). Contractarbeid, Caribische suiker: Chinese en Indiase migranten naar Brits West-Indië, 1838-1918.

Afbeelding met dank aan:

"276 Beta vulgaris L" door Amédée Masclef - Atlas des plantes de France. 1891. (Public Domain) via Commons

"Saccharum officinarum - Köhler-s Medizinal-Pflanzen-125" door Franz Eugen Köhler, Köhler's Medizinal-Pflanzen - Lijst met Koehler-afbeeldingen. (Public Domain) via Commons