Belangrijkste verschil - Beta-deeltje versus elektron

Bètadeeltjes zijn de subatomaire deeltjes die worden uitgestoten tijdens bètaverval. Bètadeeltjes kunnen elektronen of positronen zijn. Als het een elektron is, heeft dat bètadeeltje een negatieve elektrische lading, maar als het een positron is, heeft het een positieve elektrische lading. Elektronen zijn subatomaire deeltjes die te vinden zijn in de elektronenwolk die de atoomkern omringt. Het belangrijkste verschil tussen bètadeeltje en elektron is dat: bètadeeltje kan +1 lading of -1 lading hebben, terwijl elektron een -1 lading heeft.

Belangrijkste gebieden die worden gedekt

1. Wat is een bètadeeltje? - Definitie, uitleg, gebruik 2. Wat is een elektron? – Definitie, eigenschappen 3. Wat is het verschil tussen bètadeeltje en elektron? – Vergelijking van de belangrijkste verschillen

Sleutelbegrippen: atoom, atoomkern, bètaverval, bètadeeltje, elektron, gammastraal, neutron, waarschijnlijkheid, proton, radioactief

Wat is een bètadeeltje?

Een bètadeeltje is een hoog energetisch, snel elektron of positron dat wordt uitgezonden in het proces van bètaverval. Het wordt aangegeven met het symbool "β". Bètadeeltjes worden uitgestoten tijdens het radioactieve verval van een onstabiele atoomkern. Er zijn twee soorten bètadeeltjes als β⁺ deeltje of positron en β^– deeltje of elektron.

β^– verval is ook bekend als elektronenemissie sinds β^– deeltje is een elektron. Dit type radioactief verval vindt plaats in onstabiele kernen met een overmaat aan neutronen. Hier vindt de omzetting van een neutron in een proton en een elektron plaats. Dit type verval verandert de atoommassa niet, maar het atoomnummer wordt gewijzigd.

Β⁺ verval is ook bekend als positronemissie omdat een β⁺ deeltje is een positron. Dit type verval komt voor in atoomkernen met een overmaat aan protonen. Hierbij wordt een proton omgezet in een neutron en een positron. Dit type verval veroorzaakt de verandering van het atoomnummer, maar niet de atoommassa.

Bètastraling is een vorm van ioniserende straling. Bètadeeltjes hebben een matige penetratiekracht wanneer bètastraling op een stof wordt gericht. De ionisatiesterkte is ook gemiddeld tot die van alfastralen en gammastralen. De ioniserende energie van bètastraling ontstaat door de aanwezigheid van geladen deeltjes (elektronen zijn negatief geladen; positronen zijn positief geladen).

Figuur 1: Ioniserend vermogen van Beta Ray is matig in vergelijking met Alpha Ray en Gamma Ray

Bètadeeltjes hebben medicinale toepassingen. Bètadeeltjes worden gebruikt om oogkanker en botkanker te behandelen. Daarnaast worden bètadeeltjes of bètastraling gebruikt om de dikte van een stof als papier te bepalen. Positronverval van een radioactieve tracerisotoop is de bron van positronen die worden gebruikt in PET (positron emissie topografie).

Wat is een elektron?

Elektron is een subatomair deeltje dat een negatieve elektrische lading heeft. Het is bekend dat elektronen zich bevinden in de elektronenwolk die de atoomkern omringt, en deze deeltjes zijn in beweging in specifieke paden die bekend staan ​​als elektronenschillen. Er is een grote kans om een ​​elektron in de buurt van de atoomkern te vinden. Er zijn echter geen elektronen in de atoomkern. Het elektron wordt aangeduid met e^– of^–.

De elektrische lading van een elektron is -1,6022 x 10^-19 C en de massa van een elektron is 9,1094 x 10^-28 G. De massa van elektronen is verwaarloosbaar in vergelijking met de massa van een proton en een neutron (massa van beide deeltjes is 1,6740 x 10^-24 G; daarom is de massa van een elektron alleen ¹/_{1, 836} de massa van een proton.). Maar de atomaire lading van een elektron wordt gegeven als -1 en de atomaire massa als 0,00054858 amu.

Figuur 2: Er zijn geen elektronen in de atoomkern

Het elektron werd ontdekt door Sir J.J. Thomson. Volgens het standaardmodel van de deeltjesfysica behoren elektronen tot de groep van subatomaire deeltjes die bekend staat als leptonen. Leptonen worden beschouwd als de elementaire deeltjes. Elektronen hebben de laagste massa onder andere leptondeeltjes

Verschil tussen bètadeeltje en elektron

Definitie

bètadeeltje: Een bètadeeltje is een elektron of positron met hoge energie en hoge snelheid dat wordt uitgezonden tijdens het proces van bètaverval.

Elektron: Een elektron is een subatomair deeltje dat een negatieve elektrische lading heeft.

Oorsprong

bètadeeltje: Bètadeeltjes worden gevormd in het radioactieve verval van de onstabiele atoomkernen.

Elektron: Elektronen bevinden zich al in het atoom rond de atoomkern, in de kern zijn geen elektronen te vinden.

Elektrische lading

bètadeeltje: Een bètadeeltje kan ofwel -1.6022 x 10. hebben^-19 C elektrische lading of +1.6022 x 10^-19 C elektrische lading.

Elektron: De elektrische lading van een elektron is -1,6022 x 10^-19 C.

Atoomlading

bètadeeltje: De atomaire lading van een bètadeeltje kan +1 of -1 zijn.

Elektron: De atomaire lading van een elektron is -1.

aanduiding

bètadeeltje: Een bètadeeltje wordt aangeduid als β (het kan ofwel β. zijn⁺ of^–).

Elektron: Een elektron wordt aangeduid als ofwel e^– of^–.

Conclusie

Bètadeeltjes kunnen elektronen of positronen zijn. Deze deeltjes zijn ontstaan ​​uit atoomkernen tijdens het bètaverval. Elektronen bevinden zich al in de atomen rond de atoomkern (in elektronenwolk). Het belangrijkste verschil tussen bètadeeltje en elektron is dat bètadeeltje +1 lading of -1 lading kan hebben, terwijl elektron een -1 lading heeft.

Verwijzing:

1. "Bètadeeltje." Wikipedia, Wikimedia Foundation, 31 januari 2018, hier beschikbaar.2. "Subatomische deeltjes." Chemie LibreTexts, Libretexts, 21 juli 2016, hier beschikbaar.3. "Elektron." Encyclopædia Britannica, Encyclopædia Britannica, inc., 2 november 2017, hier beschikbaar.

Afbeelding met dank aan:

1. "Alfa beta-gammastraling" door gebruiker: Stannered - getraceerd van deze PNG-afbeelding (CC BY 2.5) via Commons Wikimedia2. "Bohr-model" door Jia.liu - Eigen werk (Public Domain) via Commons Wikimedia