Verschil tussen betadine en jodium

Inhoudsopgave:

Anonim

Belangrijkste verschil - Betadine versus jodium

Betadine is een veelgebruikt geneesmiddel voor de behandeling van kleine wonden. Het is een antisepticum dat de microbiële groei op een oppervlak kan voorkomen, met name ziekteverwekkende micro-organismen. Betadine wordt ook als desinfectiemiddel gebruikt. Jodium is een chemisch element dat tot de halogeengroep behoort. Het is de zwaarste onder andere halogenen. Jodium is het enige halogeen dat bij kamertemperatuur in een vaste fase bestaat. Jodium wordt ook gebruikt als ontsmettingsmiddel en om jodiumtekort te behandelen. Het belangrijkste verschil tussen Betadine en Jodium is dat: Betadine is een formulering die povidon, HI (waterstofjodide) samen met elementair jodium (I) bevat, terwijl jodium een ​​chemisch element is.

Belangrijkste gebieden die worden gedekt

1. Wat is Betadine? - Definitie, werkwijze, bijwerkingen 2. Wat is jodium? - Definitie, elementaire eigenschappen, toepassingen in de geneeskunde 3. Wat is het verschil tussen betadine en jodium? – Vergelijking van de belangrijkste verschillen

Sleutelbegrippen: betadine, desinfectiemiddel, halogeen, waterstofjodide, jodium, jodiumtekort, oxidatiemiddel, povidon

Wat is Betadine?

Betadine is een merknaam die wordt gebruikt om het antiseptische Povidon-jodium (oriodopovidon) te noemen. Het wordt gebruikt voor huiddesinfectie voor en na een operatie en wordt gebruikt om kleine wonden te behandelen. Dit product is verkrijgbaar als vloeibare oplossing, poeder of crème.

Figuur 1: Betadine-vloeistof

Betadine is een complexe chemische verbinding die bestaat uit povidon, HI (waterstofjodide) samen met elementair jodium (I). Betadine is volledig oplosbaar in water, zelfs in koud of licht warm water. Het bacteriedodende effect van Betadine komt voort uit de langzame afgifte van vrij jodium uit Betadine; jodium veroorzaakt de jodinisatie van lipiden in de celwanden van pathogenen. Aangezien deze jodiumafgifte een zeer langzaam proces is, kan het onze huidcellen niet schaden.

De werkzaamheid van Betadine wordt voornamelijk bepaald op basis van de samenstelling. Betadine vermindert de overdracht van infecties door deze te neutraliseren. De bacteriedodende werking is onmiddellijk en een blijvend effect tegen alle pathogenen kan worden waargenomen van Betadine. Aangezien de pH van deze oplossing gelijk is aan de neutrale pH van de huid, veroorzaakt Betadine-oplossing geen huidirritatie.

Maar het nemen van hogere doses kan huidirritaties, nierproblemen, metabole acidose, enz. veroorzaken. Tekenen van allergische reacties zoals huiduitslag, jeuk, vervelling van de huid zijn enkele andere bijwerkingen van Betadine. Het is echter gebleken dat bacteriën geen tolerantie voor Betadine ontwikkelen.

Wat is jodium?

Jodium is een chemisch element met het symbool I en atoomnummer 53. Het is een element uit groep 17 en behoort tot de groep van halogenen. Het is het zwaarste halogeen. Het is een niet-metaal. Bij kamertemperatuur is jodium een ​​vaste stof. Het smeltpunt van deze vaste jodium is 113,7OC, en het kookpunt is 184.3OC.

De elektronenconfiguratie van jodium is [Kr] 4d10 5s2 5p5. Door één elektron toe te voegen aan de buitenste p-orbitaal van jodium, verkrijgt het een stabiele elektronenconfiguratie. Daarom is -1 de meest voorkomende en stabiele oxidatietoestand van jodium. Het vormt gemakkelijk het jodide-anion (I). Om dezelfde reden is jodium een ​​sterk oxidatiemiddel. Het reageert met veel andere verbindingen en oxideert die verbindingen. Maar onder de halogenen is jodium het minst reactieve oxidatiemiddel.

Jodium bestaat als een donkerpaarse kristallijne vaste stof. Wanneer het gesmolten is, vormt het een violetkleurige vloeistof en bij het kookpunt vormt jodium een ​​violetkleurig gas. Jodium vaste stof is enigszins oplosbaar in water. Het is zeer goed oplosbaar in niet-polaire oplosmiddelen zoals hexaan. Wanneer jodiumkristallen worden opgelost in een niet-polair oplosmiddel, geeft het een violette kleur. Maar wanneer opgelost in polaire oplosmiddelen, geeft het een bruine kleur.

Figuur 2: Vloeibaar jodium

Jodium heeft de hoogste smelt- en kookpunten onder andere halogenen. Dit komt vooral omdat jodiumatomen de grootste elektronenwolk van de halogenen hebben, wat resulteert in de sterkste Van der Waal-krachten. Omdat jodiumkristallen bij kamertemperatuur zeer stabiel zijn, is het het minst vluchtige halogeen.

Jodium heeft veel medicinale toepassingen. Elementair jodium wordt gebruikt als ontsmettingsmiddel (het wordt gebruikt voor de behandeling van huidaandoeningen veroorzaakt door sommige schimmelsoorten). Het wordt ook gebruikt om jodiumtekort te behandelen. Jodium vertoont een snelle antimicrobiële activiteit. Jodium werkt zelfs bij lage concentraties; het rendement is dus relatief hoog. Het kan in micro-organismen doordringen en aminozuren, nucleotiden en vetzuren aanvallen. Dit veroorzaakt uiteindelijk de dood van ziekteverwekkers.

Verschil tussen betadine en jodium

Definitie

Betadine: Betadine is een merknaam van antiseptisch Povidon-jodium (of jodopovidon).

Jodium: Jodium is een chemisch element met het symbool I en atoomnummer 53.

Natuur

Betadine: Betadine is een formulering die povidon, HI (waterstofjodide) en elementair jodium (I) bevat.

Jodium: Jodium is een chemisch element.

Kleur

Betadine: Betadine heeft een bruine kleur.

Jodium: Jodium bestaat als een zwarte kristallijne vaste stof (bij kamertemperatuur), maar wanneer opgelost in polaire oplosmiddelen, geeft het een bruine kleur; wanneer opgelost in niet-polaire oplosmiddelen, geeft het een violette kleur.

Medicinale toepassingen

Betadine: Betadine wordt gebruikt als ontsmettingsmiddel, als medicijn om kleine wonden te behandelen, als antisepticum, enz.

Jodium: Jodium heeft veel toepassingen, waaronder medicinaal gebruik (gebruikt als ontsmettingsmiddel), in identificatietests (om suiker te identificeren), om jodiumtekort te behandelen, enz.

Actie modus

Betadine: Het werkingsmechanisme omvat de langzame afgifte van vrij jodium uit Betadine; jodium veroorzaakt de jodinisatie van lipiden in de celwanden van pathogenen.

Jodium: Jodium kan micro-organismen binnendringen en aminozuren, nucleotiden en vetzuren aanvallen. Dit veroorzaakt uiteindelijk de dood van ziekteverwekkers.

Conclusie

Betadine en jodium worden gebruikt in medicinale toepassingen. Beide verbindingen worden gebruikt als ontsmettingsmiddelen. Betadine is samengesteld uit verschillende componenten. Het belangrijkste verschil tussen Betadine en jodium is dat Betadine een formulering is die povidon, waterstofjodide en elementair jodium bevat, terwijl jodium een ​​chemisch element is.

Verwijzing:

1. "Betadine: indicaties, bijwerkingen, waarschuwingen." Drugs.com, hier beschikbaar. 2. "Povidon-jodium." Wikipedia, Wikimedia Foundation, 10 februari 2018, hier beschikbaar. 3. "Jodium." Wikipedia, Wikimedia Foundation, 11 februari 2018, hier beschikbaar.

Afbeelding met dank aan:

1. "Betadine" door Aneta Crsová - Eigen werk (CC BY-SA 4.0) via Commons Wikimedia 2. "Vloeibaar jodium" door VelichkoArkadiy - Eigen werk (CC BY-SA 4.0) via Commons Wikimedia

Verschil tussen betadine en jodium