Belangrijkste verschil - Centrosoom versus Centromeer

Centrosoom en centromeer zijn twee componenten die betrokken zijn bij de deling van een cel. Een centrosoom is een organel dat is opgebouwd uit microtubuli. Het vormt alle microtubuli in een cel om het spindelapparaat te vormen tijdens de profase van celdeling. Het centromeer is een DNA-gebied dat sterk vernauwd is om een ​​klein gebied te vormen dat de twee zusterchromatiden bij elkaar houdt tijdens de celdeling. De grootste verschil tussen centrosoom en centromeer is dat een centrosoom is een cilindrische structuur die het spoelapparaat vormt door de microtubuli van de cel te regelen, waarbij het centromeer een DNA-gebied is dat de twee zusterchromatiden bij elkaar houdt tijdens de celdeling.

Dit artikel onderzoekt,

1. Wat is Centrosoom? – Structuur, functie, locatie, kenmerken 2. Wat is Centromeer? – Structuur, functie, posities, kenmerken 3. Wat is het verschil tussen Centrosome en Centromere?

Wat is een Centrosoom?

Een centrosoom is een organel dat dient als het organiserende centrum van alle microtubuli in een dierlijke cel. Het assembleert microtubuli tot een spil tijdens de celdeling. Centrosomen zijn alleen geëvolueerd in de metazoan-lijn van eukaryoten. Planten- en schimmelcellen missen dus centrosomen. De spindel van plantencellen wordt onafhankelijk gevormd, zonder de controle van centrosomen.

Structuur van Centrosome

Een centrosoom bestaat uit twee centriolen, orthogonaal gerangschikt. De twee centriolen zijn omgeven door pericentriolair materiaal (PCM). De PCM is een amorfe massa die microtubuli verankert door microtubuli-kiemvorming. De verankerende typen microtubuli zijn γ-tubulina, ninei en pericentrine. Een centriol bestaat uit negen triplet-microtubuli die zijn geassembleerd in een cilinderachtige radslagstructuur. Centrin, cenexin en tektin zijn de soorten microtubuli die in deze cilindrische structuur zijn gerangschikt om de centriolen te vormen.

Figuur 1: Centrosoomstructuur

Functie van Centrosoom

Het centrosoom zit meestal vast aan het plasmamembraan. Tijdens de profase van de celdeling dupliceert centrosoom van twee centrosomen en deze twee centrosomen verplaatsen zich naar de tegenovergestelde polen van de cel. Na de afbraak van het kernmembraan, vormt elk centrosoom hun microtubuli om het spilapparaat te vormen. De spilmicrotubuli worden later bevestigd aan de centromeren van elk chromosoom in de cel. Door samentrekkingen van de spilmicrotubuli kunnen de chromosomen zich scheiden in tegenovergestelde polen van de cel, waardoor twee nieuwe dochtercellen ontstaan.

Anders dan de vorming van het spilapparaat, maakt het moedercentrosoom flagellum en trilharen van een niet-delende cel.

Wat is Centromeer

Het centromeer is het centrale gebied van het chromosoom dat bestaat uit sterk vernauwd DNA. Het houdt de twee zusterchromatiden bij elkaar. Cohesine-eiwitcomplexen zijn aanwezig tussen de twee zusterchromatiden en verbinden de twee kopieën van het gerepliceerde chromosoom.

Structuur van Centromeer

Centric heterochromatine is de sterk vernauwde vorm van DNA in het centromeer. Het wordt geflankeerd door pericentrische heterochromatine. De belangrijkste rol van het centromeer is om een ​​plaats te bieden in het midden van een chromosoom voor de binding van microtubuli via de kinetochoren. Kinetochoren zijn eiwitcomplexen, geassembleerd op het centromeer van het chromosoom. Spindelmicrotubuli zijn gebonden aan de kinetochoren. Binnen chromosomen kunnen twee soorten centromeren worden geïdentificeerd: puntcentromeren en regionale centrosomen. Punt centromeren binden met specifieke eiwitten om centromeren te vormen. Hoewel de vorming van centromeer de voorkeur geeft aan een unieke DNA-sequentie om de centromeer te vormen, regionale centromeren kan ook worden gevormd op de andere DNA-sequenties. De structuur van een chromosoom, dat een centromeer draagt, is weergegeven in figuur 2.

Figuur 2: Gedupliceerde chromosoomstructuur 1 – Zusterchromatide, 2 – Centromeer, 3 – Korte/p-arm, 4 – Lange/q-arm

Posities van Centromeren

Het chromosoom is verdeeld in twee armen door de aanwezigheid van een centromeer ongeveer in het midden van een chromosoom. De twee armen zijn lange arm, die bekend staat als q-arm, en korte arm, die bekend staat als de p-arm. Afhankelijk van de centromeerpositie op chromosomen, kunnen ze worden onderverdeeld in vier hoofdtypen: metacentrische chromosomen, submetacentrische chromosomen, acrocentrische chromosomen en telocentrische chromosomen. Metacentrische chromosomen bestaan ​​uit gelijke lengtes in zowel p- als q-arm s. In submetacentrische chromosomen, p en q armen zijn vrij ongelijk in lengte. In acrocentrische chromosomen, q-arm is langer dan de p-arm. In telocentrische chromosomen, het centromeer bevindt zich aan het uiteinde van het chromosoom.

Afhankelijk van het aantal centromeren dat op een chromosoom aanwezig is, kunnen twee soorten organismen worden onderscheiden: monocentrische organismen en holocentrische organismen. Organismen met één centromeer per chromosoom staan ​​bekend als: monocentrische organismen. Holocentrische organismen bestaan ​​uit meer dan één centromeer per chromosoom.

Verschil tussen centrosoom en centromeer

Structuur

Centrosoom: Een centrosoom is een organel dat bestaat uit twee centriolen.

Centromeer: Een centromeer is een sterk vernauwd gebied op het chromosoom.

Samenstelling

Centrosoom: Het centrosoom bestaat uit microtubuli, centrin, cenexin en tektin.

Centromeer: Het centromeer bestaat uit centrisch heterochromatine.

Functie

Centrosoom: Centrosomen verankeren spindelmicrotubuli om het spindelapparaat te vormen tijdens de celdeling.

Centromeer: Centromeren houden twee zusterchromatiden bij elkaar in een gerepliceerd chromosoom.

Aanwezigheid

Centrosoom: Centrosomen zijn alleen aanwezig in metazoën.

Centromeer: Centromeren zijn aanwezig in alle eukaryoten.

Conclusie

Zowel centrosoom als centromeer zijn betrokken bij celdeling. Een centrosoom bestaat uit eiwitmicrotubuli zoals centrin, cenexine en tektin. Het is een cilindrische structuur, die de microtubuli samenvoegt om het spilapparaat in metazoans te vormen. Het centromeer is een vernauwd gebied van DNA in de vorm van centraal heterochromatine. Het houdt de twee zusterchromatiden bij elkaar en biedt plaatsen voor de aanhechting van spindelmicrotubuli tijdens de chromosomale segregatie. Daarom is het belangrijkste verschil tussen centrosoom en centromeer hun structuur en functie.

Referentie: 1. "Centrosoom." Wikipedia. Wikimedia Foundation, 06 maart 2017. Web. 12 maart 2017. 2. "Centromeer." Wikipedia. Wikimedia Foundation, 06 maart 2017. Web. 12 maart 2017.

Afbeelding met dank aan: 1. "Centrosome (borderless version)-en" door Kelvinsong - Eigen werk (CC BY 3.0) via Commons Wikimedia 2. "Chromosome" - afgeleid werk: Tryphon (talk)Chromosome-upright.png: Originele versie: Magnus Manske (CC BY-SA 3.0) via Commons Wikimedia