Belangrijkste verschil - Cilia versus Microvilli

Cilia en microvilli zijn twee soorten projecties in het plasmamembraan. Ze zijn te vinden op het apicale oppervlak van sommige epitheelcellen. Cilia zijn een bestanddeel van eukaryote cellen. Microvilli worden gevonden op het oppervlak van de darmvlokken en eicellen. Cilia zijn beweeglijk, maar microvilli zijn niet-beweeglijk. De grootste verschil tussen trilhaartjes en microvilli is dat cilia zijn betrokken bij de ritmische beweging van de cel of beweging van objecten over het celoppervlak, terwijl microvilli de opname van voedingsstoffen verbeteren door het oppervlak van de cel te vergroten.

Dit artikel legt uit,

1. Wat zijn cilia – Structuur, kenmerken, functie 2. Wat zijn Microvilli – Structuur, kenmerken, functie 3. Wat is het verschil tussen Cilia en Microvilli

Wat zijn cilia

cilia (enkelvoud: cilium) zijn een van de organellen die in eukaryote cellen worden aangetroffen. De kern van de cilium wordt gevormd door microtubuli. Cilia zijn 5 tot 10 µm lang en 0,2 µm breed. Cilia zijn opgebouwd uit microtubuli, die zijn gerangschikt in (9+2) ultrastructuur. Elke cilium is afkomstig van een basale korrel. Ze zijn beweeglijk en genereren ritmische bewegingen in een specifieke richting. De cyclische werking van het dyneïne, het motoreiwit van de microtubuli, veroorzaakt het kloppen van trilhaartjes. De werking van dyneïne vereist ATP-energie. Zuilvormige epitheelcellen van de ademhalings- en baarmoederbuis bevatten trilhaartjes. Cilia worden ook aangetroffen in het oor van gewervelde dieren, omgeven door actieve stereocilia, die het gehoor bevorderen. Er worden twee soorten trilharen gevonden: beweeglijke trilhaartjes en niet-beweeglijke trilhaartjes. Beweeglijke trilharen zijn betrokken bij het verwijderen van vuil en micro-organismen uit passages samen met het slijm. Niet-beweeglijke of primaire trilharen worden gevonden in de olfactorische sensoren in het bovenste deel van de neusholte.

Figuur 1: Beweeglijke trilhaartjes in het respiratoire epitheel

Wat zijn Microvilli

Microvilli (enkelvoud: microvillus) zijn uitsteeksels op het celoppervlak, die het oppervlak van de cel vergroten. Ze minimaliseren ook elke toename van het volume van de cel. De kern van de microvillus wordt gevormd door microfilamenten. Microfilamenten worden bij elkaar gehouden door verknoping van eiwitten. Bundeling van eiwitten zoals fimbrin, villin en epsine zijn betrokken bij de verknoping van microfilamenten van microvilli. Microvilli zijn korter en smaller in vergelijking met trilhaartjes. Het zijn de kleinste extensionele structuren op het celoppervlak. Ze zijn 0,5 tot 1,0 µm lang en 0,1 µm dik. Microvilli verbetert de opname van voedingsstoffen uit de dunne darm. De glycocalyx-laag, die de microvilli bedekt, maakt het mogelijk om stoffen te binden met de microvilli die moeten worden opgenomen. Ze zijn betrokken bij het transport van geabsorbeerde materialen. De vertering van koolhydraten wordt ook vergemakkelijkt door microvilli. Microvilli worden ook gevonden op het oppervlak van eicellen, waardoor de zaadcellen aan de eicel kunnen worden verankerd. Microvilli op het oppervlak van witte bloedcellen zorgen ervoor dat ze kunnen migreren. Ze zijn ook aanwezig in sensorische organen zoals neus, mond en oren.

Figuur 2: Microvilli in de dunne darm

Verschil tussen cilia en microvilli

Voorkomen in

trilhaartjes: Cilia komen voor in de kolomvormige epitheelcellen van de ademhalings- en baarmoederbuis.

Microvilli: Microvilli komen vooral voor in de zuilvormige epitheelcellen van de dunne darm en niertubuli.

Basale korrels

trilhaartjes: Cilia ontstaan ​​uit de basale korrels.

Microvilli: Microvilli ontstaan ​​niet uit de basale korrels.

Functie

trilhaartjes: Cilia zijn betrokken bij de beweging.

Microvilli: Microvilli verhogen de opname.

beweeglijkheid

trilhaartjes: Cilia zijn beweeglijk.

Microvilli: Microvilli zijn niet-beweeglijk.

Structuur

trilhaartjes: Cilia zijn opgebouwd uit microtubuli. Daarom bevatten ze (9 + 2) ultrastructuur.

Microvilli: Microvilli zijn opgebouwd uit microfilamenten. Daarom missen ze (9 + 2) ultrastructuur.

Glycocalyx laag

trilhaar: Cilia hebben geen glycocalyx-laag.

Microvilli: Microvilli zijn omgeven door een glycocalyxlaag.

Vorm

trilhaartjes: Cilia taps distaal toe.

Microvilli: Microvilli zijn extreem dun en kort.

Nummer

trilhaartjes: Cilia komen in minder aantallen voor in vergelijking met microvilli.

Microvilli: Microvilli zijn talrijk.

Conclusie

Zowel trilharen als microvilli zijn uitsteeksels in het plasmamembraan. Cilia zijn langer en dikker in vergelijking met microvilli. Cilia zijn beweeglijk en betrokken bij de ritmische beweging van de hele cel of externe objecten zoals micro-organismen, vuil en slijm over het celoppervlak. Daarentegen zijn microvilli niet beweeglijk. Ze verbeteren de opname van voedingsstoffen van de darm door het oppervlak van de darm te vergroten. Het belangrijkste verschil tussen trilhaartjes en microvilli is dus hun functie.

Referentie:1. Paxton, Steve, Michelle Peckham en Knibbs Adele. "Epithelia: specialisaties." Histologische gids. N.p., 01 jan. 1970. Web. 18 mei 2017..

Afbeelding Hoffelijkheid:1. "Blausen 0766 RespiratoryEpithelium" door personeel van Blausen.com (2014). "Medische galerij van Blausen Medical 2014". WikiJournal of Medicine 1 (2). DOI:10.15347/wjm/2014.010. ISSN 2002-4436. – Eigen werk (CC BY 3.0) via Commons Wikimedia2. "Villi & microvilli van dunne darm" door BallenaBlanca - https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Esquema_del_epitelio_del_intestino_delgado.png (CC BY-SA 4.0) via Commons Wikimedia