Belangrijkste verschil - Geleiding versus inductie

De voorwaarden geleiding en inductie beide verwijzen naar methoden die ervoor kunnen zorgen dat een stroom in een geleider begint te stromen. De grootste verschil tussen geleiding en inductie is dat: geleiding is alleen afhankelijk van een elektrisch veld, terwijl inductie is afhankelijk van een veranderend magnetisch veld.

Wat is geleiding?

bij elektriciteit, geleiding omvat een stroom van ladingsdragers als reactie op een elektrisch veld in een dirigent. Wanneer er een elektrisch veld door een geleider is, beginnen de vrije ladingsdragers in de geleider (bijvoorbeeld de "vrije" elektronen in het geval van een metaaldraad) te drijven als reactie op dat elektrische veld.

Als twee geleiders met elkaar in contact worden gebracht, kan het elektrische veld van de ene geleider in de andere overgaan. Als een van de geleiders in het begin stroom geleidde, kan nu ook de tweede geleider de stroom gaan geleiden. Wanneer het elektrische veld over de ene geleider verandert, verandert ook het elektrische veld over de andere geleider. Hierdoor kan geleiding zowel gelijk- als wisselstromen overbrengen.

In experimenten met statische elektriciteit, opladen door geleiding verwijst naar het overbrengen van lading op een ongeladen object door het in contact te brengen met een geladen object.

Wat is inductie?

Gedurende inductie, een object met een variërende stroom zorgt ervoor dat een andere stroom gaat vloeien. Dit kan gebeuren omdat elk object dat stroom voert een magnetisch veld heeft dat eromheen is gevormd. Dit magnetische veld verandert wanneer de stroom die door de geleider vloeit, verandert.

Het magnetische veld is rondom de draad aanwezig. Volgens De wet van Faraday, als we een stuk geleider plaatsen in een gebied met een variërend magnetisch veld, zou er een elektrisch veld op de geleider moeten ontstaan ​​​​en hierdoor zou er een stroom in moeten vloeien. Dus als we een tweede stuk geleider dicht bij een geleider plaatsen die een variërende stroom voert (zoals een wisselstroom), dan zou er ook een stroom in de tweede geleider worden geïnduceerd.

Dit is het proces beschreven als: wederzijdse inductie, en het wordt gebruikt om een ​​te maken Wisselstroomtransformator werk. Onderstaande afbeelding illustreert het principe:

Hoe een AC-transformator inductie gebruikt?

Telkens wanneer de primaire stroom door de primaire spoel (links in rood weergegeven) verandert, verandert het magnetische veld rond die spoel. De "transformatorkern" transporteert het magnetische veld naar de secundaire spoel (in blauw weergegeven, rechts). Omdat dit magnetische veld verandert, wordt er een stroom geïnduceerd op de secundaire spoel. Merk op dat er geen stroom rechtstreeks van de eerste spoel naar de tweede vloeit.

Stel je nu een enkele draadspoel voor die een wisselstroom draagt. We hebben al vastgesteld dat er een wisselend magnetisch veld omheen zit. De spoel zelf bevindt zich in zijn eigen magnetische veld. Dit betekent dat er een stroom op de spoel moet worden geïnduceerd wanneer het eigen magnetische veld verandert. Volgens Wet van Lenz, deze stroom moet proberen elke verandering in de oorspronkelijke stroom tegen te gaan. Dit type inductantie, waarbij een draadspoel een stroomverandering door zichzelf weerstaat, wordt genoemd zelfinductie. Een Spoel is een circuitcomponent die wordt gebruikt om weerstand te bieden aan eventuele veranderingen in de stroom door het circuit (het is meestal slechts een draadspoel). Een inductor heeft geen functie in gelijkstroomcircuits: een tegenstroom kan niet op een inductor worden geïnduceerd tenzij er enige verandering in de stroom is.

Verschillende soorten inductoren

In experimenten met statische elektriciteit, opladen door inductie verwijst naar het opladen van een ongeladen object door een geladen object dicht bij het ongeladen object te brengen. Onderstaande video demonstreert en legt uit hoe een elektroscoop zowel door geleiding als inductie kan worden opgeladen:

Verschil tussen geleiding en inductie

Wat het betekent

Geleiding omvat een stroom van elektrische lading als gevolg van een elektrisch veld. Om een ​​stroom van de ene geleider naar de andere te geleiden, moeten de twee geleiders contact maken.

In inductie, kan een stroom in een geleider vloeien door deze in de buurt van een andere geleider te houden, met een constant variërende stroom.

Variatie van elektrische of magnetische velden

In geleiding, stroom wordt gegenereerd wanneer een elektrisch veld door de geleider gaat.

In inductie, stroom wordt gegenereerd wanneer een magnetisch veld rond een geleider verandert.

Type stroom

Apparaten die vertrouwen op geleiding kan werken met gelijkstroom of wisselstroom.

Apparaten die vertrouwen op inductie kan alleen werken met wisselstroom: inductoren reageren alleen op veranderingen in de stroom.

Richting van stromingen

In geleiding, volgen eventuele nieuwe stromingen de oorspronkelijke stromingen.

In inductie, de geïnduceerde nieuwe stromingen verzetten zich altijd tegen veranderingen in de oorspronkelijke stromingen (wet van Lenz).

In experimenten met statische elektriciteit

Opladen door geleiding verwijst naar het opladen van een ongeladen object door het in contact te brengen met een opgeladen lichaam.

Opladen door inductie verwijst naar het opladen van een ongeladen object door het dicht bij een geladen object te brengen, zonder dat de twee objecten met elkaar in contact komen.

Afbeelding met dank aan

"Geïdealiseerde enkelfasige transformator die ook het pad van magnetische flux door de kern laat zien." door BillC op en.wikipedia (Eigen werk) [CC BY-SA 3.0], via Wikimedia Commons

"Elektronische component - verschillende kleine inductoren" door mij (Foto) [CC BY-SA 3.0], via Wikimedia Commons