Belangrijkste verschil - Elektronenversterking enthalpie versus elektronegativiteit

Een elektron is een subatomair deeltje van een atoom. Elektronen zijn overal te vinden, omdat elke materie uit atomen bestaat. Bij sommige chemische reacties zijn elektronen echter erg belangrijk, omdat de uitwisseling van elektronen het enige verschil is tussen reactanten en producten in deze reacties. Elektronenversterkingsenthalpie en elektronegativiteit zijn twee chemische termen die worden gebruikt om de binding van een elektron aan een atoom te verklaren. Elektronenversterkingsenthalpie is de hoeveelheid energie die vrijkomt door een atoom wanneer een elektron van buitenaf wordt gewonnen. Elektronegativiteit is het vermogen van een atoom om elektronen van buitenaf te krijgen. Daarom kwantificeert elektronenversterkingsenthalpie de elektronegativiteit. Het belangrijkste verschil tussen elektronenversterkingsenthalpie en elektronegativiteit is dat: elektronenversterkingsenthalpie wordt gemeten door kJ / mol-eenheid, terwijl elektronegativiteit eenheidsloos is en wordt gemeten door de Pauling-schaal.

Belangrijkste gebieden die worden gedekt

1. Wat is elektronenversterkingsenthalpie? - Definitie, eenheden, exotherme en endotherme reacties 2. Wat is elektronegativiteit? - Definitie, meeteenheden, periodieke variaties 3. Wat is het verschil tussen elektronenversterkingsenthalpie en elektronegativiteit? – Vergelijking van de belangrijkste verschillen

Sleutelbegrippen: atoom, elektron, elektronenaffiniteit, elektronegativiteit, elektronenversterkingsenthalpie, endotherm, exotherm, Pauling-schaal

Wat is Electron Gain Enthalpie?

Elektronenversterkingsenthalpie is de verandering in enthalpie wanneer een neutraal atoom of een molecuul een elektron van buitenaf krijgt. Met andere woorden, het is de hoeveelheid energie die vrijkomt wanneer een neutraal atoom of molecuul (in de gasfase) een elektron van buitenaf krijgt. Daarom is elektronenversterkingsenthalpie gewoon een andere term die wordt gebruikt voor elektronenaffiniteit. De eenheid voor het meten van elektronenversterkingsenthalpie is kJ/mol.

De nieuwe elektronentoevoeging veroorzaakt de vorming van een negatief geladen chemische soort. Dit kan als volgt worden weergegeven door symbolen.

X + e^– → X^– + energie

Er is echter een onderscheid tussen elektronenversterkingsenthalpie en elektronenaffiniteit. Enthalpie voor elektronenversterking vertegenwoordigt de energie die vrijkomt in de omgeving wanneer een elektron wordt gewonnen, terwijl elektronenaffiniteit de energie vertegenwoordigt die door de omgeving wordt geabsorbeerd wanneer een elektron wordt gewonnen. Daarom is elektronenversterkingsenthalpie een negatieve waarde, terwijl elektronenaffiniteit een positieve waarde is. In principe vertegenwoordigen beide termen hetzelfde chemische proces.

Figuur 1: Waterstofelektronconfiguratie is 1s1. Het kan nog een elektron winnen om zijn elektronenschil te vullen en stabiel te worden. Daarom is de elektronenversterkingsenthalpie een negatieve waarde voor deze elektronenversterking.

De elektronenversterkingsenthalpie geeft ons een idee van hoe sterk een elektron aan een atoom is gebonden. Hoe groter de hoeveelheid vrijgekomen energie, hoe groter de enthalpie van de elektronenversterking. De waarde van de elektronenversterkingsenthalpie hangt af van de elektronenconfiguratie van het atoom waaraan een elektron wordt gewonnen. Door toevoeging van een elektron aan een neutraal atoom of een molecuul komt energie vrij. Dit wordt een exotherme reactie genoemd. Deze reactie resulteert in een negatief ion. De elektronenversterkingsenthalpie zal een negatieve waarde zijn. Maar als er nog een elektron aan dit negatieve ion wordt toegevoegd, moet er energie worden gegeven om door te gaan met die reactie. Dit komt omdat het binnenkomende elektron wordt afgestoten door de andere elektronen. Dit fenomeen wordt een endotherme reactie genoemd. Hier zal de elektronenversterkingsenthalpie een positieve waarde zijn.

Wat is Elektronegativiteit

Elektronegativiteit is het vermogen van een atoom om elektronen van buitenaf aan te trekken. Dit is een kwalitatieve eigenschap van een atoom en om de elektronegativiteitswaarden van atomen in elk element te vergelijken, wordt een schaal gebruikt waarop de relatieve elektronegativiteitswaarden zich bevinden. Deze schaal heet "Pauling schaal.” Volgens deze schaal is de hoogste elektronegativiteitswaarde die een atoom kan hebben 4,0. De elektronegativiteitswaarden van andere atomen krijgen een waarde gezien hun vermogen om elektronen aan te trekken.

Elektronegativiteit hangt af van het atoomnummer en de grootte van het atoom in een element. Bij het beschouwen van het periodiek systeem krijgt fluor (F) de waarde 4,0 voor zijn elektronegativiteit, omdat het een klein atoom is en de valentie-elektronen zich in de buurt van de kern bevinden. Het kan dus gemakkelijk elektronen van buitenaf aantrekken. Bovendien is het atoomnummer van Fluor 9; het heeft een lege baan voor nog een elektron om de octetregel te gehoorzamen. Daarom trekt fluor gemakkelijk elektronen van buiten aan.

Figuur 2: Allen-schaal is een andere schaal die wordt gebruikt om de elektronegativiteit van atomen te geven. De Pauling-schaal is echter de algemeen gebruikte schaal waarin 4,0 de maximale elektronegativiteitswaarde is.

Elektronegativiteit zorgt ervoor dat een binding tussen twee atomen polair is. Als het ene atoom meer elektronegatief is dan het andere atoom, kan het atoom met de hogere elektronegativiteit elektronen van de binding aantrekken. Dit zorgt ervoor dat het andere atoom een ​​gedeeltelijke positieve lading heeft vanwege een gebrek aan elektronen eromheen. Daarom is elektronegativiteit de sleutel om chemische bindingen te classificeren als polaire covalente, niet-polaire covalente en ionische bindingen. Ionische bindingen komen voor tussen twee atomen met een enorm verschil in elektronegativiteit daartussen, terwijl covalente bindingen optreden tussen atomen met een klein verschil in elektronegativiteit tussen de atomen.

De elektronegativiteit van elementen varieert periodiek. Het periodiek systeem der elementen heeft een betere rangschikking van elementen op basis van hun elektronegativiteitswaarden. Bij het beschouwen van een periode in het periodiek systeem, neemt de atoomgrootte van elk element van links naar rechts van de periode af. Dit komt omdat het aantal elektronen dat aanwezig is in de valentieschil en het aantal protonen in de kern wordt verhoogd, en dus de aantrekkingskracht tussen elektronen en de kern geleidelijk toeneemt. Daarom wordt de elektronegativiteit in dezelfde periode ook verhoogd, omdat de aantrekkingskracht die uit de kern komt toeneemt. Dan kunnen de atomen gemakkelijk elektronen van buiten aantrekken.

Verschil tussen elektronenversterkingsenthalpie en elektronegativiteit

Definitie

Elektronenversterkingsenthalpie: Elektronenversterkingsenthalpie is de verandering in enthalpie wanneer een neutraal atoom of een molecuul een elektron van buitenaf krijgt.

Elektronegativiteit: Elektronegativiteit is het vermogen van een atoom om elektronen van buitenaf aan te trekken.

Meet eenheid

Elektronenversterkingsenthalpie: Enthalpie voor elektronenversterking wordt gemeten in kJ/mol.

Elektronegativiteit: Elektronegativiteit is eenheidsloos en wordt gemeten met behulp van de Pauling-schaal.

Meting

Elektronenversterkingsenthalpie: Elektronenversterkingsenthalpie meet de hoeveelheid energie.

Elektronegativiteit: Elektronegativiteit meet het vermogen om elektronen te winnen.

Waarde

Elektronenversterkingsenthalpie: Enthalpie voor elektronenversterking kan positief of negatief zijn, afhankelijk van de elektronenconfiguratie van het atoom dat een elektron gaat winnen.

Elektronegativiteit: Elektronegativiteit is altijd een positieve waarde.

Conclusie

Elektronenversterkingsenthalpie meet de hoeveelheid energie die vrijkomt wanneer een atoom een ​​elektron van buitenaf krijgt. Elektronegativiteit meet het vermogen van een atoom om een ​​elektron van buitenaf te krijgen. Het belangrijkste verschil tussen enthalpie voor elektronenversterking en elektronegativiteit is dat enthalpie voor elektronenversterking wordt gemeten in kJ / mol-eenheid, terwijl elektronegativiteit eenheidsloos is en wordt gemeten op de Pauling-schaal.

Verwijzing:

1. "Elektronenversterkingsenthalpie - chemie, klasse 11, classificatie van elementen en periodiciteit in eigenschappen." ClassNotes.org.in, 28 maart 2017, hier beschikbaar.2. "Elektronegativiteit." Chemie LibreTexts, Libretexts, 29 september 2017, hier beschikbaar.

Afbeelding met dank aan:

1. "Electron shell 001 Hydrogen - no label" Door commons:User:Pumbaa (origineel werk door commons:User:Greg Robson) (overeenkomstige gelabelde versie) (CC BY-SA 2.0 uk) via Commons Wikimedia2. "Beeld van allen elektronegativiteit" door Mcardlep - (CC BY-SA 4.0) via Commons Wikimedia