Verschil tussen essentiële en niet-essentiële aminozuren

Inhoudsopgave:

Anonim

Belangrijkste verschil - Essentiële versus niet-essentiële aminozuren

Aminozuren kunnen worden omschreven als de bouwstenen voor eiwitten, enzymen, hormonen, transportmoleculen, neurotransmitters en andere organische verbindingen die vooral in levende organismen aanwezig zijn. Een aminozuur is een relatief klein stikstofhoudend molecuul en in de natuur kunnen 22 aminozuren worden geïdentificeerd. Van deze 22 aminozuren in de natuur zijn er 20 aanwezig in het menselijk lichaam. Biochemisch kunnen deze aminozuren worden onderverdeeld in twee groepen; essentiële en niet-essentiële aminozuren. Niet-essentiële aminozuren kunnen door het menselijk lichaam worden gesynthetiseerd, terwijl essentiële aminozuren uit de dagelijkse voeding moeten worden gehaald. Dit is de belangrijk verschil: tussen essentiële en niet-essentiële aminozuren.

Dit artikel onderzoekt,

1. Wat zijn essentiële aminozuren? – Synthese, bronnen, typen

2. Wat zijn niet-essentiële aminozuren? – Synthese, bronnen, typen

3. Wat is het verschil tussen essentiële en niet-essentiële aminozuren?

Wat zijn essentiële aminozuren?

Niet alle mensen, inclusief zuigelingen, zijn niet in staat om 9 van de 20 aminozuren te synthetiseren die nodig zijn voor levende cellen en weefsels. Ze moeten worden verkregen uit voedingsbronnen. Ze staan ​​bekend als essentiële aminozuren.

Wat zijn niet-essentiële aminozuren?

Alle mensen, inclusief zuigelingen, zijn in staat om 10 van de 20 aminozuren te synthetiseren die levende cellen en weefsels nodig hebben. Ze staan ​​bekend als niet-essentiële aminozuren.

Verschil tussen essentiële en niet-essentiële aminozuren

Essentiële en niet-essentiële aminozuren kunnen significant verschillende functionele kenmerken hebben. Deze kunnen worden onderverdeeld in de volgende subgroepen,

Synthese in het menselijk lichaam

Essentiële aminozuren kan niet door het menselijk lichaam worden gesynthetiseerd.

Niet-essentiële aminozuren kan worden gesynthetiseerd door het menselijk lichaam.

Verkregen uit de dagelijkse voeding

Essentiële aminozuren moet worden verkregen uit de dagelijkse voeding, aangezien dat niet door het menselijk lichaam kan worden gesynthetiseerd. Een tekort aan essentiële aminozuren kan worden geïdentificeerd als eiwit-energie-ondervoeding, wat merkbaar kan zijn als marasmus of kwashiorkor. Dit tekort kan de functies van alle organen van het lichaam aantasten, inclusief de hersenfunctie en het immuunsysteem, waardoor het risico op infectie toeneemt. Rijke voedingsbronnen van essentiële aminozuren zijn vlees, gevogelte, eieren, kaas, melk, sojabonen, tofu, enz.

Niet-essentiële aminozuren kan door het menselijk lichaam worden gesynthetiseerd en de synthese is voornamelijk afhankelijk van de beschikbaarheid van voorlopers en andere essentiële voedingsstoffen, zoals vitamines. Daarom kan een tekort aan een vereiste aminozuurprecursor of een essentiële voedingsstof een overbodig aminozuur creëren dat 'voorwaardelijk essentieel' is. Hoewel glycine bijvoorbeeld wordt gecategoriseerd als een niet-essentieel aminozuur, moet het menselijk lichaam voldoende vitamine B6 hebben en een enzym dat serine-hydroxymethyltransferase wordt genoemd om glycine te produceren. Als het menselijk lichaam een ​​tekort aan vitamine B6 heeft, kan het lichaam geen glycine aanmaken, dat dan uit de dagelijkse voeding moet worden gehaald.

Alternatieve namen

Essentiële aminozuren staan ​​bekend als onmisbare aminozuren.

Niet-essentiële aminozuren staan ​​bekend als overbodige aminozuren.

Voorbeelden

Essentiële aminozuren: histidine, isoleucine, leucine, lysine, methionine, fenylalanine, threonine, tryptofaan en valine.

Niet-essentiële aminozuren: alanine, asparagine, asparaginezuur, cysteïne, glutaminezuur, glutamine, glycine, proline, serine en tyrosine.

Aantal aminozuren

Essentiële aminozuren: Volwassenen kunnen geen 9 aminozuren synthetiseren en zuigelingen kunnen geen 10 aminozuren synthetiseren.

Niet-essentiële aminozuren: Volwassenen kunnen 11 aminozuren synthetiseren, waaronder arginine, maar zuigelingen en jonge kinderen kunnen arginine niet genoeg aanmaken om aan hun metabolische behoeften te voldoen.

Arginine

Kortom, aminozuren worden gebruikt om eiwitten, neurotransmitters en hormonen te produceren bij dieren en planten. Er zijn 22 verschillende aminozuren met verschillende chemische structuren en elk eiwit bestaat uit 50 tot 2000 aminozuren die volgens genetische instructies in een specifieke volgorde met elkaar zijn verbonden. Deze aminozuren zijn onderverdeeld in twee categorieën: essentieel en niet-essentieel, gebaseerd op het vermogen tot synthese door het menselijk lichaam.

Referenties:

Imura K, Okada A (1998). Aminozuurmetabolisme bij pediatrische patiënten. Voeding. 14 (1): 143–8.

JD Kopple en ME Swendseid (mei 1975). Bewijs dat histidine een essentieel aminozuur is bij de normale en chronisch uremische mens. J Clin Invest. 55 (5): 881-891.

Reeds PJ (1 juli 2000). Onmisbare en onmisbare aminozuren voor de mens. J. Nutr. 130 (7): 1835S-40S.

ürst P, Stehle P (1 juni 2004). Wat zijn de essentiële elementen die nodig zijn voor het bepalen van de aminozuurbehoefte bij de mens? Tijdschrift voor voeding. 134 (6 suppl): 1558S-1565S.

Jonge VR (1994). Aminozuurvereisten voor volwassenen: reden voor een ingrijpende herziening van de huidige aanbevelingen. J. Nutr. 124 (8 suppl): 1517S-1523S.

Afbeelding met dank aan:

NEUROtiker (Public Domain) via Commons Wikimedia

Wiremu Stadtwald Demchick (CCo) via Commons Wikimedia

Lizziechka (publiek domein) via Commons Wikimedia

"L-arginine-ethylester" door Edgar181 (talk) - Eigen werk (Public Domain) via Commons Wikimedia

Verschil tussen essentiële en niet-essentiële aminozuren