De grootste verschil tussen prikkelende en remmende neurotransmitters is dat: excitatoire neurotransmitters verhogen de transmembraan-ionenstroom van het postsynaptische neuron, waardoor een actiepotentiaal wordt geactiveerd, terwijl remmende neurotransmitters de transmembraan-ionenstroom van het postsynaptische neuron verminderen, waardoor het afvuren van een actiepotentiaal wordt voorkomen. Bovendien gebruiken Type I-synapsen exciterende neurotransmitters, terwijl Type II-synapsen remmende neurotransmitters gebruiken.

Exciterende en remmende neurotransmitters zijn de twee soorten neurotransmitters of chemische boodschappers die worden afgegeven aan het einde van de pre-synaptische neuronen van het centrale zenuwstelsel.

Actiepotentieel, prikkelende neurotransmitters, remmende neurotransmitters, postsynaptische neuron

Wat zijn exciterende neurotransmitters?

Exciterende neurotransmitters zijn een soort neurotransmitters die door de hersenen worden afgegeven. Over het algemeen is het presynaptische neuron het neuron dat verantwoordelijk is voor de overdracht van een actiepotentiaal naar het postsynaptische neuron. Daarvoor geeft het neurotransmitters vrij aan zijn eindpunt om de zenuwimpuls chemisch door de synaptische spleet te dragen. Vervolgens binden deze neurotransmitters zich aan de receptoren op het postsynaptische neuron na diffunderen door de synaps.

Figuur 1: Ionenbeweging bij exciterende en remmende effecten

Excitatoire neuronen in de hersenen geven excitatoire neurotransmitters af, die de opening van ligand-gated natriumkanalen op het postsynaptische neuron veroorzaken. Vervolgens resulteert dit in de stroom van natriumionen in het cytoplasma van het neuron, waardoor het van binnen positiever wordt. Hier resulteert de lokale toename van de permeabiliteit voor de natriumionen in een lokale depolarisatie die bekend staat als excitatoire postsynaptische potentiaal (EPSP). Aangezien ESPS leidt tot het genereren van een actiepotentiaal op het postsynaptische neuron, maken exciterende neurotransmitters de overdracht van de zenuwimpuls door het postsynaptische neuron mogelijk.

Wat zijn remmende neurotransmitters?

Remmende neurotransmitters zijn het andere type neurotransmitters dat door de hersenen wordt afgegeven. Toch resulteren de actiepotentialen op sommige neuronen in het vrijkomen van remmende neurotransmitters. Daarom verwijzen deze neuronen naar remmende neuronen. Hier zijn de twee belangrijkste soorten remmende neurotransmitters GABA, dat in de hersenen werkt en glycine, dat in het ruggenmerg werkt. Ze resulteren bijvoorbeeld in de opening van ligand-gated chloride-ionkanalen op het postsynaptische neuron na binding aan de juiste receptoren. Ook resulteren ze in sommige postsynaptische neuronen in de opening van de ligand-gated kaliumkanalen.

Afbeelding 2: Membraanpotentiaal

Inhiberende neurotransmitters zorgen er echter voor dat het interieur van het postsynaptische neuron negatiever wordt. Dit leidt dus tot hyperpolarisatie. Daardoor wordt het moeilijk om een ​​actiepotentiaal op het postsynaptische neuron te genereren. Ook staat het type potentieel dat wordt gegenereerd door de remmende neurotransmitters op het postsynaptische neuron bekend als remmend postsynaptisch potentieel (IPSP). Hier is het belangrijkste belang van de remmende neurotransmitters om de werking van prikkelende neurotransmitters tegen te gaan.

Overeenkomsten tussen exciterende en remmende neurotransmitters

Verschil tussen exciterende en remmende neurotransmitters

Definitie

Exciterende neurotransmitters verwijzen naar de neurotransmitters, die ervoor zorgen dat het postsynaptische neuron een actiepotentiaal genereert, terwijl remmende neurotransmitters verwijzen naar de neurotransmitters, die de postsynaptische neuronen voorkomen door een actiepotentiaal te genereren. Dit is dus het belangrijkste verschil tussen exciterende en remmende neurotransmitters.

Soorten neuronen

Exciterende neuronen zoals piramidale neuronen van de hersenschors geven prikkelende neurotransmitters af, terwijl remmende neuronen zoals stellaatneuronen, kroonluchterneuronen en mandneuronen van de hersenschors remmende neurotransmitters afgeven.

Actiebereik

Belangrijkste soorten

De twee belangrijkste soorten exciterende neurotransmitters zijn glutamaat en acetylcholine, terwijl de twee belangrijkste soorten remmende neurotransmitters GABA en glycine zijn.

Andere voorbeelden

Ook zijn enkele van de andere stimulerende neurotransmitters epinefrine, norepinefrine en stikstofmonoxide, terwijl sommige van de andere remmende neurotransmitters serotonine en dopamine zijn.

Type synapsen

Bovendien gebruiken Type I-synapsen exciterende neurotransmitters, terwijl Type II-synapsen remmende neurotransmitters gebruiken.

Invloed op de transmembraan-ionenstroom

Een ander belangrijk verschil tussen exciterende en remmende neurotransmitters is hun invloed op de transmembraan-ionenstroom. Dat is; excitatoire neurotransmitters verhogen de transmembraan-ionenstroom van het postsynaptische neuron, terwijl remmende neurotransmitters de transmembraan-ionenstroom van het postsynaptische neuron verminderen.

depolarisatie

Bovendien maken exciterende neurotransmitters het gemakkelijk om het postsynaptische neuron te depolariseren, terwijl remmende neurotransmitters het moeilijk maken om het postsynaptische neuron te depolariseren.

Type openingskanalen

Exciterende neurotransmitters openen natriumkanalen in het postsynaptische neuron, terwijl remmende neurotransmitters kaliumkanalen openen.

Type postsynaptisch potentieel

Het postsynaptische potentieel dat wordt gegenereerd door de exciterende neurotransmitters wordt EPSP genoemd, terwijl het postsynaptische potentieel dat wordt gegenereerd door de remmende neurotransmitters IPSP wordt genoemd.

De richting van de stroom

Ook kunnen de exciterende neurotransmitters een unidirectionele en bidirectionele stroom produceren, terwijl remmende neurotransmitters een bidirectionele stroom produceren.

Belang

Exciterende neurotransmitters maken de informatiestroom mogelijk, terwijl remmende neurotransmitters de werking van prikkelende neurotransmitters compenseren.

Conclusie

Exciterende neurotransmitters zijn een soort neurotransmitters die worden afgegeven door de neuronen in de hersenen, waardoor het gemakkelijk is om een ​​actiepotentiaal op het postsynaptische neuron te genereren. Dat betekent; ze openen natriumkanalen op het postsynaptische neuron en depolariseren het. EPSP verwijst ook naar het type actiepotentiaal dat wordt gegenereerd in het postsynaptische neuron door een exciterende neurotransmitter. Aan de andere kant zijn remmende neurotransmitters het andere type neurotransmitters dat door de neuronen in de hersenen wordt afgegeven. Ze zijn ook verantwoordelijk voor het moeilijk maken van een actiepotentiaal op het postsynaptische neuron. Daardoor openen ze kaliumionkanalen op het postsynaptische neuron, waardoor depolarisatie wordt voorkomen. Hier staat het type actiepotentiaal dat wordt gegenereerd door de remmende neurotransmitters bekend als IPSP. Daarom is het belangrijkste verschil tussen exciterende en remmende neurotransmitters de invloed op elk type neurotransmitter op het postsynaptische neuron.

Referenties:

1. Antranik. "Acties van exciterende en remmende neurotransmitters." Antranikorg, hier beschikbaar.

Afbeelding met dank aan:

1. "Ionenkanaalactiviteit voor tijdens en na polarisatie" door Robert Bear en David Rintoul (CC BY 4.0) via Commons Wikimedia 2. "1221 Action Potential" door OpenStax (CC BY 4.0) via Commons Wikimedia