Belangrijkste verschil - Groene algen versus cyanobacteriën

Groene algen en cyanobacteriën zijn twee soorten fotosynthetische organismen die zijn geëvolueerd uit algen. Zowel groene algen als cyanobacteriën zijn zeer diverse organismen die vooral in aquatische habitats voorkomen. Groene algen zijn eukaryoten, maar cyanobacteriën zijn prokaryoten. Daarom bevatten de groene algen membraangebonden organellen samen met een kern. Daarentegen hebben cyanobacteriën geen membraangebonden organellen. De cyanobacteriën worden ook wel de blauwgroene algen genoemd. Zowel groene algen als cyanobacteriën zijn fotosynthetische organismen die hun eigen voedsel produceren door fotosynthese. Sommige van de cyanobacteriën kunnen ook heterotrofen zijn. De grootste verschil tussen groene algen en cyanobacteriën is dat: groene algen bevatten chloroplasten, terwijl cyanobacteriën geen chloroplasten in hun cellen bevatten.

Belangrijkste gebieden die worden gedekt

1. Wat zijn groene algen? - Definitie, kenmerken, typen 2. Wat zijn cyanobacteriën? - Definitie, kenmerken, typen 3. Wat zijn de overeenkomsten tussen groene algen en cyanobacteriën? – Overzicht van gemeenschappelijke functies 4. Wat is het verschil tussen groene algen en cyanobacteriën? – Vergelijking van gemeenschappelijke kenmerken

Sleutelbegrippen: chlorofyl a, chlorophyta, chloroplasten, cyanobacteriën, groene algen, heterotrofen, fotoautotrofen

Wat zijn groene algen?

De groene algen verwijzen naar de groen gekleurde algen die voorkomen in zoetwaterhabitats. De groene kleur komt van het fotosynthetische pigment, het chlorofyl. Het chlorofyl a en chlorofyl b zijn de twee soorten chlorofyl in groene algen. Groene algen bevatten ook bètacaroteen en xanthofyl. Daarom zijn groene algen foto-autotrofen en wordt het voedsel opgeslagen als zetmeel en vetten. Omdat algen eukaryote organismen zijn, bevatten ze membraangebonden organellen in hun cellen. Het genetische materiaal van groene algen komt voor in de kern. Bovendien zijn de fotosynthetische pigmenten gerangschikt in chloroplasten. Een enkele cel kan een of meer chloroplasten bevatten. Groene algen kunnen eencellig, meercellig zijn of in kolonies leven. Sommige groene algen vertonen een coenocytische groei waarbij meerdere groene algen zijn samengesteld uit één grote cel, zonder dwarswanden. De grote cel kan zowel eenkernig als meerkernig zijn. Sommige groene algen leven in symbiotische relaties met schimmels en vormen korstmossen.

Groene algen, Stigeoclonium wordt getoond in figuur 1.

Figuur 1: Stigeoclonium

De ongeslachtelijke voortplanting van groene algen vindt plaats door splijting, knopvorming, fragmentatie of door de vorming van zoösporen. De seksuele reproductie vindt plaats door de vorming van isogame (beide gameten zijn beweeglijk en even groot) of anisogame (vrouwelijke niet-beweeglijke en mannelijke beweeglijke) gameten. De meeste groene algen vertonen verandering van generaties met een haploïde fase en diploïde fase in de levenscyclus. De groene algen zijn ingedeeld in twee phyla; Chlorophyta en Charophyta. De meeste Chlorophyta komen voor in het zeewater, zoetwater of onder de lucht. De Chlorophyta omvat Trebouxiophyceae, Chlorophyceae, Bryopsidophyceae (zeewier), Ulvophyceae (zeewier), Dasycladophyceae en Siphoncladophyceae. De Charophyta leven volledig in zoetwaterhabitats.

Wat zijn cyanobacteriën?

De term cyanobacteriën verwijst naar alle fotosynthetische bacteriën. Sommige cyanobacteriën kunnen als heterotrofen leven. Cyanobacteriën zijn te vinden in de bodem en in zowel zoet- als zeewaterhabitats. Cyanobacteriën kunnen eencellig of meercellig zijn. Ze vormen bolvormige, draadvormige of bladachtige kolonies. Sommige kolonies van cyanobacteriën zijn bedekt met bladachtige structuren. Hoewel cyanobacteriën een soort prokaryotische organismen zijn, bevatten ze vacuolen in de cel. De cyanobacteriën hebben geen flagella, maar ze vertonen een glijdende beweging, die optreedt door de trichomen om de diepte in het water te veranderen. Sommige cyanobacteriën zijn in staat gasvormige stikstof te binden. De fotosynthetische pigmenten in cyanobacteriën zijn chlorofyl a, phycocyanine en phycoerythrin. Phycocyanine is een blauw kleurpigment en phycoerythrine is een rood kleurpigment. Cyanobacteriën slaan voedsel op als zetmeel.

De kolonies van nostoc, een cyanobacterie, worden getoond in figuur 2.

Figuur 2: Nostoc

De ongeslachtelijke reproductie van cyanobacteriën vindt plaats door celdeling en de vorming van een plaat, die de twee cellen scheidt. Cyanobacteriën ondergaan geen seksuele voortplanting.

Overeenkomsten tussen groene algen en cyanobacteriën

Verschil tussen groene algen en cyanobacteriën

Definitie

Groene algen: Groene algen verwijzen naar alle groene kleuralgen die worden aangetroffen in zoetwaterhabitats.

cyanobacteriën: Cyanobacteriën verwijzen naar alle fotosynthetische bacteriën, die vaak kolonies vormen in de vorm van filamenten, bollen of vellen en in diverse omgevingen voorkomen.

Type

Groene algen: Groene algen zijn eukaryoten.

cyanobacteriën: Cyanobacteriën zijn prokaryoten.

Membraan gebonden organellen

Groene algen: Groene algen bestaan ​​uit membraangebonden organellen.

cyanobacteriën: Cyanobacteriën missen membraangebonden organellen.

Chloroplasten

Groene algen: Groene algen bevatten één of meer chloroplasten per cel.

cyanobacteriën: Cyanobacteriën bevatten geen chloroplasten.

Fotosynthetische pigmenten

Groene algen: Groene algen bevatten chlorofyl a, chlorofyl b, carotenoïden en xanthofyl als fotosynthetische pigmenten.

cyanobacteriën: Cyanobacteriën bevatten chlorofyl a, phycoerythrin en phycocyanine als fotosynthetische pigmenten.

Onder de lichtmicroscoop

Groene algen: Groene algen zijn te herkennen aan de aanwezigheid van chloroplasten in de cellen.

cyanobacteriën: Cyanobacteriën vertonen een homogene kleur door de hele cel.

Voedingswijze

Groene algen: Groene algen zijn fotoautotrofen.

cyanobacteriën: Cyanobacteriën zijn ofwel foto-autotrofen of heterotrofen.

Stikstoffixatie

Groene algen: Groene algen fixeren geen gasvormige stikstof.

cyanobacteriën: Cyanobacteriën zijn betrokken bij de stikstofbinding door gasvormige stikstof als voedingsstof te gebruiken.

Opslag van voedingsstoffen

Groene algen: Groene algen hebben minder vermogen om voedingsstoffen op te slaan.

cyanobacteriën: Cyanobacteriën laten een efficiënte opslag van voedingsstoffen zien.

Zwemmen

Groene algen: Groene algen kunnen door water zwemmen.

cyanobacteriën: Cyanobacteriën kunnen niet zwemmen, maar ze kunnen hun drijfvermogen veranderen en de diepte in het water veranderen.

Aseksuele reproductie

Groene algen: De ongeslachtelijke voortplanting van groene algen vindt plaats door splijting, knopvorming, fragmentatie of door de vorming van zoösporen.

cyanobacteriën: De ongeslachtelijke reproductie van cyanobacteriën vindt plaats door celdeling en de vorming van een plaat, die de twee cellen scheidt.

Seksuele reproductie

Groene algen: De seksuele reproductie van groene algen vindt plaats door de vorming van gameten.

cyanobacteriën: Cyanobacteriën ondergaan geen seksuele voortplanting.

Voorbeelden

Groene algen: Chlamydomonas, Ulva, Spirogyra, Chlorella en groene zeewieren zijn voorbeelden van groene algen.

cyanobacteriën: Nostoc, Anabaena, Oscillatoria en Spirulna zijn voorbeelden van cyanobacteriën.

Conclusie

Groene algen en cyanobacteriën zijn twee varianten van algen. Groene algen zijn eukaryoten en cyanobacteriën zijn prokaryoten. Zowel groene algen als cyanobacteriën zijn voornamelijk fotosynthetische organismen. Groene algen bevatten chloroplasten, maar cyanobacteriën hebben geen chloroplasten. Het belangrijkste verschil tussen groene algen en cyanobacteriën is dus de aanwezigheid of afwezigheid van chloroplasten in de cel.

Verwijzing:

1. "The Seaweed Site: informatie over zeealgen." Seaweed.ie:: Chlorophyta, hier beschikbaar. Geraadpleegd op 18 september 2017.2. Arjun, K. "Volledige informatie over de belangrijke karakteristieke kenmerken van cyanobacteriën." ARTIKELEN BEHOUDEN, hier beschikbaar. Geraadpleegd op 18 september 2017.

Afbeelding met dank aan:

1. "Stigeoclonium sp zugespitzte seitenzweige" door Kristian Peters - Eigen werk (CC BY-SA 3.0) via Commons Wikimedia2. "CyanobacteriënColl1." Door Christian Fischer (CC BY-SA 3.0) via Commons Wikimedia