Belangrijkste verschil - Pecannoten versus walnoten

Het belangrijkste verschil tussen pecannoten en walnoten is dat een walnootschaal heel lichtbruin van kleur en rond van vorm is, terwijl een pecannootschaal ovaal of langwerpig is en donkerder bruin van kleur. Dit is het gemakkelijk te herkennen verschil tussen pecannoten en walnoten.

Noten kunnen worden beschouwd als een overvloedige bron van goede en gezonde vetten en olie. Bovendien zijn ze een rijke bron van koolhydraten. Van alle noten zijn de meest geconsumeerde noten cashewnoten, pinda's, kokosnoten, pecannoten en walnoten. Pecannoten en walnoten hebben veel overeenkomsten in vorm en uiterlijk, en hun smaak is ook enigszins vergelijkbaar. Bovendien hebben beide veel gezondheidsvoordelen. Ze worden rauw geconsumeerd of worden gebruikt voor het bakken van cakes, koekjes, brownies, gebak, of verwerkt tot snacks zoals chocolaatjes, pap, pasta, roerbakgerechten of als toevoeging aan salades of desserts. Als gevolg van de vergelijkbare kenmerken van pecannoten en walnoten, kunnen beide niet duidelijk worden onderscheiden door de gewone consument. Het belangrijkste verschil tussen pecannoten en walnoten is dat een walnootschaal is heel lichtbruin van kleur en rond van vorm, terwijl een pecannootschaal ovaal of langwerpig is en donkerder bruin van kleur. Dit is het gemakkelijk te herkennen verschil tussen pecannoten en walnoten. Er zijn ook enkele andere verschillen tussen walnoot en pecannoot. Dit artikel laat je kennismaken met pecannoten en walnoten en legt het verschil uit tussen pecannoten en walnoten.

Wat zijn pecannoten?

De letterlijke betekenis van het woord pecannoot is: 'een noot die een steen nodig heeft om hem te kraken, omdat hij te moeilijk is om met de hand te kraken'. Deze noot komt oorspronkelijk uit Mexico. De pecannootzaden zijn eetbaar en kunnen rauw worden geconsumeerd of worden gebruikt bij het koken, voornamelijk in zoete desserts zoals toffees, chocolaatjes, enz. Daarnaast wordt pecannootzaad, het pecannoothout, gebruikt bij de productie van meubels, hout vloeren en smaakstof voor brandhout voor het roken van vlees. De VS is de grootste pecannootproducent ter wereld en is goed voor 80% en 95% van de wereldproductie. Pecannoten zijn een rijke bron van voedingsvezels, mangaan, magnesium, fosfor, zink en thiamine. Ze zijn ook een rijke bron van eiwitten, ijzer en B-vitamines. Hun vetgehalte bestaat voornamelijk uit het enkelvoudig onverzadigde vet, oliezuur, en het meervoudig onverzadigde vet, linolzuur. Pecannoten bevatten echter ook heel weinig omega 3-vetzuur. Pinda's zijn verkrijgbaar in verschillende maten, zoals mammoet, extra groot, groot, medium, klein en dwerg. Daarnaast zijn ze ook verkrijgbaar in verschillende vormen, zoals hele pecannoten, pecannoten, stukjes, korrels en meel.

Wat zijn walnoten?

Een walnoot is een noot die behoort tot het geslacht Juglans en de familie Juglandaceae. Pecannoten worden in voedsel gebruikt nadat het volledig is gerijpt; het wordt meestal geroosterd voor consumptie. Maar rauwe pecannoten (groen van kleur) worden gebruikt voor augurken. De walnoot is voedzaam met eiwitten en essentiële vetzuren. Tijdens dit rijpingsproces wordt de schil breekbaar en de schaal hard. De twee meest voorkomende soorten walnoten zijn de Perzische/Engelse walnoot en de zwarte walnoot. De zwarte walnoot is rijk aan smaak, maar wordt vanwege zijn harde schil niet commercieel gekweekt. Daarom is nootvlees van de zwarte walnoot van de Juglans nigra minder in de handel verkrijgbaar. China is 's werelds grootste producent van walnoten. Walnoten worden ook als gezond beschouwd voor de menselijke gezondheid vanwege het hoge omega 3-gehalte en het hoogste gehalte aan antioxidanten. Walnoten kunnen worden gegeten in hun rauwe, geroosterde of gepekelde vorm of worden gebruikt als ingrediënt zoals walnotentaart en chocolaatjes. In de handel verkrijgbare walnotenolie wordt voornamelijk gebruikt als voedselingrediënt, met name in saladedressings.

Verschil tussen pecannoten en walnoten

De verschillen tussen pecannoten en walnoten kunnen worden onderverdeeld in de volgende categorieën. Zij zijn;

Shell-kleur

Pecannoten zijn donkerder bruin van kleur.

Walnoten zijn zeer lichtbruin van kleur.

Schelpvorm

Pecannoten zijn ovaal of langwerpig van vorm.

Walnoten zijn rond van vorm.

Hardheid

Pecannoten zijn harder en er is een steen nodig om de schaal te kraken.

Walnoten zijn niet moeilijk in vergelijking met pecannoten

Moervorm

Pecannoten zijn elliptisch of langwerpig, met lange, diepe randen die langs de lengte van de moer lopen

Walnoten eruit zien als een menselijk brein in vorm. Ze zijn groter en breder dan de pecannoten

Smaak

Pecannoten smaak zoeter en droger in vergelijking met walnoten

Walnoten hebben een gedurfde, enigszins bittere smaak die een olieachtig gevoel in de mond of tong achterlaat. Daarom worden walnoten vaak geroosterd voor consumptie.

Vetgehalte

Pecannoten hebben een laag oliegehalte in vergelijking met walnoten. Bovendien bevatten pecannoten meer enkelvoudig onverzadigde maar minder meervoudig onverzadigde vetten dan walnoten.

Walnoten zijn rijk aan onverzadigde vetten zoals enkelvoudig en meervoudig onverzadigde vetten. Het is rijk aan meervoudig onverzadigde vetzuren, met name alfa-linoleenzuur (14%) en linolzuur (58%), hoewel het wel oliezuur bevat. Deze enkelvoudig en meervoudig onverzadigde vetten zijn verantwoordelijk voor het verlagen van het cholesterolgehalte in het bloed, het bevorderen van de gezondheid van het hart en het voorkomen van hart- en vaatziekten en kanker.

Eiwitgehalte

Pecannoten hebben een iets lager eiwitgehalte in vergelijking met walnoten.

Walnoten hebben een iets hoger eiwitgehalte in vergelijking met pecannoten.

Voedingsvezelgehalte

Pecannoten bevatten een hoger gehalte aan voedingsvezels dan walnoten. Als gevolg hiervan dragen pecannoten bij aan het stimuleren van vroege verzadiging en helpen ze bij het verminderen van het gewicht.

Walnoten hebben iets minder voedingsvezels in vergelijking met pecannoten.

Minerale inhoud

Pecannoten hebben een iets hoger mangaangehalte dan walnoten.

Walnoten hebben een iets hoger natrium-, kalium- en kopergehalte in vergelijking met pecannoten.

Vitamine E-gehalte

Pecannoten hebben een iets hoger vitamine E-gehalte dan walnoten.

Walnoten hebben een iets lager vitamine E-gehalte in vergelijking met pecannoten.

Antioxidant inhoud

Pecannoten bevatten iets hoger mangaangehalte dan walnoten.

Walnoten bevatten de hoogste hoeveelheid antioxidanten van alle noten, inclusief pecannoten. Daarom zijn walnoten belangrijk voor het voorkomen van verschillende niet-overdraagbare ziekten, waaronder kanker, hart- en vaatziekten en diabetes.

Prijs

Pecannoten zijn goedkoper in vergelijking met walnoten.

Walnoten zijn duurder dan pecannoten.

Andere applicaties

Pecannoten worden niet als inkt of kleurstof gebruikt. Pecannoothout wordt gebruikt bij de productie van meubels, houten vloeren en het op smaak brengen van brandhout voor het roken van vlees.

Het zwart okkernoot schil wordt gebruikt om inkt te maken voor schrijven en tekenen of om een ​​kleurstof voor stof te maken.

Pecannoten versus walnoten Samenvatting:

Kortom, zowel pecannoten als walnoten hebben verschillende fysieke eigenschappen, evenals enkele verschillende voedingswaarden. Deze noten bieden tal van gezondheidsvoordelen voor het lichaam en worden beschouwd als gunstig voor het menselijk hart. Dit komt vooral door hun gezonde vetgehalte. Ze bevatten beide mono- en poly-onverzadigd vet, waarvan is vastgesteld dat het het cholesterolgehalte verlaagt. Walnoten en pecannoten zijn dus rijk aan voedingsstoffen en beide moeten in uw dagelijkse voeding worden opgenomen.

Referenties:

Allen V. Barker; DJ Pilbeam (2007). Handboek plantenvoeding. CRC Pers. blz. 399–. ISBN 978-0-8247-5904-9. Ontvangen 17 augustus 2010.

Donald E. Stone et al. "Nieuwe Wereld Juglandaceae. II. Hickory-nootoliën, fenetische overeenkomsten en evolutionaire implicaties in het geslacht Carya". American Journal of Botany (Botanical Society of America). JSTOR 2440634.

Paul Manos en Donald E. Stone (2004), Evolutie, fylogenie en systematiek van Juglandaceae, Annals of the Missouri Botanical Gardens (Missouri Botanical Garden Press), Vol. 88 (nr. 2)

Sherrow, Victoria (2006). Encyclopedia of Hair: een culturele geschiedenis. Greenwood Publishing Group. pp. 267, 355. ISBN 9780313331459. Ontvangen 3 juli 2014.

USDA Pecan Breeding Program, National Clonal Germplasm Repository for Pecans and Hickories". TAMU Horticulture Dept. Ontvangen 21 november 2014.