De grootste verschil tussen gensequencing en DNA-fingerprinting is dat de gensequencing is betrokken bij de identificatie van de nucleotidesequentie van een gen, terwijl de DNA-fingerprinting betrokken is bij de identificatie van kleine variaties in het DNA van een bepaald individu. Bovendien is gensequencing een methode die helpt om informatie over genen te verkrijgen, terwijl DNA-vingerafdruk een methode is die de identificatie van individuen helpt.

Gensequencing en DNA-fingerprinting zijn twee technieken in de biotechnologie die helpen om informatie uit genomen te verkrijgen.

DNA-vingerafdrukken, gensequentiebepaling, microsatelliet-DNA, nucleotidesequentie, STR's

Wat is gensequentiebepaling?

Gensequencing is een methode die we gebruiken om de nucleotidesequentie van een gen te identificeren. Dankzij het vermogen van gensequencing om de informatie van een gen tot op nucleotideniveau te onthullen, helpt het om de meest gedetailleerde informatie over het gen te verkrijgen. Daarom kan dit helpen om verschillende sequentie-elementen van een gen te identificeren, waaronder het open leeskader en de regulerende sequenties zoals de promotor. Verder zijn de twee methoden die betrokken zijn bij gensequencing Sanger-sequencing en Next Generation Sequencing.

Figuur 1: Gensequencing

De informatie die wordt verkregen uit gensequencing is belangrijk voor de identificatie van mutaties binnen de gensequentie, die op hun beurt de zieke genen onthullen. Het identificeert ook nieuwe vormen van genen die de allelen worden genoemd.

Wat is DNA-vingerafdrukken?

DNA-fingerprinting is een methode die we gebruiken bij de identificatie van de korte DNA-sequenties die specifiek zijn voor een bepaald individu. Deze korte DNA-sequenties zijn de herhalende elementen die korte tandemherhalingen (STR's) worden genoemd en die voornamelijk worden aangetroffen in de centromere gebieden van een chromosoom. Hier zijn de STR's een type niet-coderend DNA dat is gecategoriseerd onder microsatellieten. Hun herhalende eenheid bestaat uit 2-6 nucleotiden. Ook is het aantal herhalingen in het genoom afhankelijk van het individu. Om die reden kan, door het aantal herhalingen op een bepaalde locus te vergelijken, de identificatie van individuen worden gedaan. Daarom is DNA-fingerprinting belangrijk bij de identificatie van individuen. Verder is het belangrijkste gebruik van DNA-fingerprinting in forensische studies.

Figuur 2: STR-variatie tussen individuen

DNA-fingerprinting is betrokken bij de vertering van het satelliet-DNA van het DNA-monster van belang met restrictie-enzymen. Vervolgens kunnen de fragmenten worden gescheiden door agarosegelelektroforese. Ten slotte wordt het bandenpatroon vergeleken met de verdachte monsters.

Overeenkomsten tussen gensequentiebepaling en DNA-vingerafdrukken

Verschil tussen gensequentiebepaling en DNA-vingerafdrukken

Definitie

Gensequencing verwijst naar het proces van het vaststellen van de sequentie van nucleotiden in een DNA-segment, terwijl DNA-fingerprinting verwijst naar de analyse van DNA uit monsters van lichaamsweefsels of vloeistoffen, vooral wanneer het wordt uitgevoerd om individuen te identificeren. Daarom is dit de basis van het verschil tussen gensequencing en DNA-fingerprinting.

Type methoden

Gensequencing omvat Sanger-sequencing of Next Generation Sequencing, terwijl DNA-fingerprinting restrictiedigestie en gelelektroforese omvat.

Type verkregen informatie

Een ander verschil tussen gensequencing en DNA-fingerprinting is dat gensequencing de nucleotidesequentie van een gen onthult, terwijl DNA-fingerprinting het patroon van STR's van een bepaalde locus van een individu onthult.

Belang

Gensequencing identificeert nieuwe allelen en zieke genen, terwijl DNA-fingerprinting individuen identificeert. Dit is ook een belangrijk verschil tussen gensequencing en DNA-fingerprinting.

Conclusie

Gensequencing is een methode die de nucleotidesequentie van een gen identificeert. Het helpt bij de identificatie van zieke genen of nieuwe vormen van genen die de allelen worden genoemd. Aan de andere kant is DNA-fingerprinting een methode die we gebruiken om het patroon van STR's op een bepaalde locus van het genoom te verkrijgen. Omdat het STR-patroon uniek is voor een bepaald individu, helpt het bij de identificatie van individuen. Daarom is het belangrijkste verschil tussen gensequencing en DNA-fingerprinting het type informatie dat ze helpen te verkrijgen en hun belang.

Verwijzing:

1. "DNA-sequencing." Khan Academy, Khan Academy, hier beschikbaar2. "Wat is een DNA-vingerafdruk?" Your Genome, The Public Engagement Team op de Wellcome Genome Campus, 2 juni 2016, hier beschikbaar

Afbeelding met dank aan:

1. "Radioactive Fluorescent Seq" door Abizar op Engelse Wikipedia (CC BY-SA 3.0) via Commons Wikimedia 2. "D1S80Demo" door PaleWhaleGail op Engelse Wikipedia (CC BY-SA 3.0) via Commons Wikimedia