Belangrijkste verschil - Tin versus aluminium

Tin en aluminium zijn chemische elementen die te vinden zijn in het p-blok van het periodiek systeem. In het algemeen worden ze beschouwd als metalen elementen. Ze hebben verschillende toepassingen, afhankelijk van hun chemische en fysische eigenschappen. Tin is te vinden in twee soorten als alfa-tin en bèta-tin. Bèta tin is de metallische vorm van tin, terwijl alfa-tin een niet-metalen vorm is. Aluminium wordt beschouwd als een metalloïde. Hoewel er veel verschillen zijn tussen de twee elementen, is het belangrijkste verschil tin en aluminium dat: tin heeft een zilverwitte uitstraling terwijl aluminium een ​​zilvergrijze uitstraling heeft.

Belangrijkste gebieden die worden gedekt

1. Wat is Tin - Definitie, chemische eigenschappen, gebruik 2. Wat is aluminium? - Definitie, chemische eigenschappen, gebruik 3. Wat is het verschil tussen tin en aluminium? – Vergelijking van de belangrijkste verschillen

Sleutelbegrippen: alfa-tin, aluminium, atoomnummer, bèta-tin, nodulair, tin, metaal, metalloïde, niet-metaal, tin

Wat is Tin

Tin is een scheikundig element met het symbool “sn”. Het symbool Sn wordt gebruikt voor de Latijnse naam "Stannum". Het atoomnummer van tin is 50. De molaire massa is ongeveer 118,71 g/mol. Het is een p-blokelement. De elektronenconfiguratie van tin is [Kr] 4d¹⁰ 5s² 5p². Het staat in groep 14 van het periodiek systeem der elementen.

Tin is een zacht, zilverwit metaal. Het wordt gebruikt bij het coaten van stalen blikken, omdat het kan fungeren als een beschermende oxidelaag. Brons is een metaallegering gemaakt van tin en koper. Tin metaal is kneedbaar en kneedbaar. Het smeltpunt van dit metaal is 231,93 °C en het kookpunt is ongeveer 2602 °C.

Figuur 1: Alfa- en bèta-tin

Er zijn twee soorten tin als alfa-tin en bèta-tin. Alfa tin is de niet-metalen vorm van tin en staat bekend als grijs tin. Het is stabiel bij lagere temperaturen. De kristalstructuur van alfa-tin is een diamant kubische kristalstructuur. Bèta tin is de metallische vorm van tin en staat bekend als wit tin. Het is stabiel bij temperaturen boven kamertemperatuur. Aangezien alfa-tin een niet-metalen vorm is, heeft het geen ander nut dan als halfgeleidermateriaal.

Er zijn twee belangrijke oxidatietoestanden voor tin: +2 en +4. Daarom zijn de meest voorkomende oxiden van tin SnO en SnO₂. Het is zeer goed bestand tegen corrosie omdat het een beschermende laag op het oppervlak kan vormen door oxidatie tot tinoxide.

Wat is aluminium?

Aluminium is een chemisch element met het symbool "Al". Het is een zacht metaal met een zilvergrijze kleur. Het heeft een glanzende uitstraling. Aluminium heeft een laag gewicht in vergelijking met andere metalen. Het is kneedbaar, d.w.z. het kan onder druk worden vervormd. Deze eigenschappen van aluminium hebben ervoor gezorgd dat het in de vliegtuigbouw kan worden gebruikt.

Figuur 2: Een stuk aluminium

Bovendien is het een goede geleider van warmte en elektriciteit. De mate van vervormbaarheid is hoog voor aluminium; dit betekent dat aluminium gemakkelijk kan worden gesmolten en in draadachtige structuren kan worden getrokken. Aluminiumfolies zijn ondoordringbaar, zelfs als ze erg dun zijn.

Als we kijken naar de chemische eigenschappen, is het atoomgewicht van aluminium 26,98 u. De molaire massa van aluminium is ongeveer 26,98 g/mol. Het atoomnummer van aluminium is 13. De elektronenconfiguratie is [Ne] 3s² 3p¹. Het smeltpunt van aluminium is ongeveer 660,32 °C en het kookpunt is ongeveer 2470 °C.

Aluminium zit in groep 13 van het periodiek systeem. Het behoort tot het p-blok en is een metalloïde. Dit betekent dat het matige eigenschappen heeft ten opzichte van metalen en niet-metalen. Aluminium is zeer ductiel. Dit betekent dat het in een dunne draad kan worden getrokken.

Aluminium heeft een aantal toepassingen. Voorbeelden zijn de productie van auto-onderdelen, vliegtuigen, als verpakkingsmateriaal, containers, constructiedoeleinden, productie van huishoudelijke artikelen, productie van metaallegeringen, enz.

Verschil tussen tin en aluminium

Definitie

Blik: Tin is een scheikundig element met het symbool "Sn".

Aluminium: Aluminium is een chemisch element met het symbool "Al".

Atoomgetal

Blik: Het atoomnummer van tin is 50.

Aluminium: Het atoomnummer van aluminium is 13.

Molaire massa

Blik: De molaire massa van tin is ongeveer 118,71 g/mol.

Aluminium: De molaire massa van aluminium is ongeveer 26,98 g/mol.

Smelt- en kookpunten

Blik: Het smeltpunt van tin is 231,93 °C en het kookpunt is ongeveer 2602 °C.

Aluminium: Het smeltpunt van aluminium is 660,32 °C en het kookpunt is ongeveer 2470 °C.

Verschijning

Blik: Tin verschijnt als een zilverwit metaal.

Aluminium: Aluminium verschijnt als een zilvergrijs metaal.

Elektronen configuratie

Blik: De elektronenconfiguratie van Tin is [Kr] 4d¹⁰ 5s² 5p².

Aluminium: De elektronenconfiguratie van aluminium is [Ne] 3s² 3p¹.

Gemeenschappelijke oxidatietoestanden

Blik: De meest voorkomende en stabiele oxidatietoestanden van tin zijn +2 en +4.

Aluminium: De meest voorkomende en stabiele oxidatietoestand van aluminium is +3.

Conclusie

Tin en aluminium zijn belangrijke chemische elementen die een breed scala aan toepassingen hebben. Er zijn veel verschillen tussen tin en aluminium. Het belangrijkste verschil tussen tin en aluminium is dat tin een zilverwitte uitstraling heeft terwijl aluminium een ​​zilvergrijze uitstraling heeft.

Afbeelding met dank aan:

1. "Aluminium." Wikipedia, Wikimedia Foundation, 22 november 2017, hier beschikbaar.2. “Tinnen (Sn).” Encyclopædia Britannica, Encyclopædia Britannica, inc., 25 aug. 2014, hier beschikbaar.3. "Blik." Wikipedia, Wikimedia Foundation, 20 november 2017, hier beschikbaar.

Afbeelding met dank aan:

1. "Sn-Alpha-Beta" door Alchemist-hp (talk) (www.pse-mendelejew.de) - Eigen werk (CC BY-SA 3.0 de) via Commons Wikimedia2. "Aluminium-4" door onbekend - (CC BY 3.0) via Commons Wikimedia