Bacteriën en virussen zijn de twee soorten pathogenen die gastheerorganismen kunnen binnendringen. Het immuunsysteem kan op verschillende manieren op beide typen ziekteverwekkers reageren door een immuunrespons op te wekken.

Belangrijkste gebieden die worden gedekt

1. Wat is een immuunrespons op bacteriën? - Definitie, feiten, methoden 2. Wat is een immuunrespons op virussen? - Definitie, feiten, methoden 3. Wat zijn de overeenkomsten tussen immuunrespons op bacteriën en virussen? – Overzicht van gemeenschappelijke functies 4. Wat is het verschil tussen immuunrespons op bacteriën en virussen? – Vergelijking van de belangrijkste verschillen

Sleutelbegrippen

Complementsysteem, immuunrespons op bacteriën, immuunrespons op virussen, interferon, fagocytose

Wat is de immuunrespons op bacteriën?

De immuunrespons op bacteriën is een reactie op intracellulaire pathogenen, aangezien bacteriën buiten de cellen leven. Verschillende soorten immuunreacties zijn verantwoordelijk voor het verwijderen van bacteriën uit het lichaam. Ze zijn complement-gemedieerde lysis, fagocytose en adaptieve immuniteit.

Complement-gemedieerde lysis

Een type eiwit in het immuunsysteem dat complementeiwit wordt genoemd, valt bacteriën aan en vergemakkelijkt het doden van bacteriën op drie manieren. De eerste methode is de klassieke complementroute geïnitieerd door de binding van antilichamen aan bacteriën. Het C1-complementeiwitcomplex bindt aan de staarten van de antilichamen, waardoor een cascade van splitsing wordt geïnitieerd. Ook complementeren C1-hervormingen complexen op het oppervlak van de bacteriën in de vorm van een membraanaanvalscomplex (MAC) of door middel van opsoninen. Dit induceert de osmotische lysis van bacteriën door poriën op hun oppervlak te produceren.

De tweede is de alternatieve complementroute waarin de C3-complementeiwitten binden aan bacteriën, waardoor de complementcascade wordt geactiveerd die bacteriën vernietigt via MAC.

De derde is de lectine pad waarin mannose-bindend lectine (MBL) bindt aan de mannose-residuen in sommige bacteriën. Dit activeert achtereenvolgens C2- en C4-complementeiwitten om bacteriën te vernietigen.

fagocytose

Fagocyten herkennen geopsoniseerde bacteriën, verzwelgen en verteren ze door fagocytose. Sommige fagocyten zijn macrofagen, dendritische cellen, neutrofielen, monocyten en mestcellen.

Figuur 1: Activering van fagocyten

Adaptieve immuniteit

Eenmaal verteerd, worden epitopen gepresenteerd aan de circulerende helper-T-cellen door de MHC klasse II-moleculen op het celmembraan van fagocyten. De Th1-helper-T-cellen produceren interferon-g (INF-g) dat de celgemedieerde immuunrespons triggert, terwijl Th2-helper-T-cellen interleukine-4 produceren dat een humorale immuunrespons veroorzaakt door de epitopen te herkennen.

Wat is de immuunrespons op virussen?

Een immuunrespons op een virus is een reactie op intercellulaire pathogenen, aangezien virussen in de gastheercellen leven en hun levenscyclus voltooien. De methoden die het immuunsysteem gebruikt om op het virus te reageren, zijn via cytotoxische T-cellen, interferonen en antilichamen.

Cytotoxische T-cellen

De met virus geïnfecteerde cellen presenteren virale epitopen op hun celmembraan via MHC klasse I-moleculen. De cytotoxische T-cellen herkennen deze epitopen specifiek via hun T-celreceptoren (TCR's) op het celmembraan en geven cytotoxische factoren af ​​die de met virus geïnfecteerde cellen doden.

Sommige virussen kunnen echter hun epitooppresentatie voorkomen door de expressie van MHC klasse I-moleculen op het celmembraan te verminderen. Maar de natural killer-cellen herkennen dergelijke cellen met gereduceerde MHC klasse I-moleculen op het celmembraan en doden ze, in de veronderstelling dat ze met virus geïnfecteerde cellen zijn.

Figuur 2: Natural Killer Cells-functie

interferonen

Met virus geïnfecteerde cellen scheiden interferonen af ​​die de replicatie van het virus voorkomen. Interferonen signaleren ook nabijgelegen cellen om hun MHC klasse I-moleculen op het celmembraan te verhogen.

Antilichamen

Voordat ze een cel binnengaan, kunnen antilichamen virussen vangen. Veel antilichamen vormen een agglutinatie van antilichamen die fagocytose van het virus kunnen activeren. Ook kunnen antilichamen het complementsysteem activeren om het virus te vernietigen.

Overeenkomsten tussen immuunrespons op bacteriën en virussen

Verschil tussen immuunrespons op bacteriën en virussen

Definitie

Immuunrespons op bacteriën verwijst naar een immuunrespons op intracellulaire pathogenen, terwijl de immuunrespons op het virus verwijst naar een immuunrespons op intercellulaire pathogenen.

Theorie

Het immuunsysteem herkent de viraal geïnfecteerde cellen via de virale epitopen die worden gepresenteerd door MHC-moleculen, terwijl het immuunsysteem bacteriën kan herkennen en vernietigen door fagocytose en complementsysteem. Dit is het belangrijkste verschil tussen immuunrespons op bacteriën en virussen.

Reageermethoden

De reagerende methoden op bacteriën zijn complement-gemedieerde lysis, fagocytose en adaptieve immuniteit, terwijl de reagerende methoden op het virus cytotoxische T-cellen, interferonen en antilichamen zijn.

Conclusie

Immuunrespons op bacteriën vindt plaats via de aangeboren immuunresponsen zoals complementsysteem en fagocytose. Over het algemeen zijn bacteriën intracellulaire pathogenen. De immuunrespons op virussen vindt voornamelijk plaats door adaptieve immuniteit zoals cytotoxische T-cellen en antilichamen. Virussen zijn intercellulaire pathogenen. Het belangrijkste verschil tussen immuunrespons op bacteriën en virussen is het type immuunrespons.

Verwijzing:

1. Laing, Kerry. "Immuunreacties op bacteriën." British Society for Immunology, hier beschikbaar2. Laing, Kerry. "Immuunreacties op virussen." British Society for Immunology, hier beschikbaar

Afbeelding met dank aan:

1. "Commensals vs pathogenenmechanisme" door БИОлогиня - Eigen werk (CC BY-SA 3.0) via Commons Wikimedia 2. "Figuur 42 02 07" Door CNX OpenStax - http://cnx.org/contents/[email protected]: [email protected]/Inleiding (CC BY 4.0) via Commons Wikimedia